چرا وقتی ما شروع به خواندن نماز می‌کنیم، فکر و ذهنمان می‌رود به مشکلات زندگی تا آخر نماز ولی پس از نماز فکرمان از این مطلب بیرون می‌آید و هر چه قدر سعی می‌کنیم که حضور قلب داشته باشیم، فکر و ذهنم مشغول مشکلات زندگی می‌شود؟ راهنمایی فرمایید.

انسان به طور فطری دو گرایش عمده وجود دارد. یکی گرایش به سوی خوبی‌هاست و کمالات انسانی و دیگری میل به زشتی‌ها و انحرافات اخلاقی. این دو گرایش همیشه در نهاد و سرشت انسان وجود دارند و دایم در حال درگیری و کشمکش می‌باشند. فطرت الهی انسان و نیز پیامبران و امامان ـ علیهم السّلام ـ زمینه گرایش انسان به سوی معنویت و سعادت را فراهم می‌سازند. امّا هوای نفس، حبّ دنیا و شیطان در تلاشند که انسان را از راه سعادت منحرف کنند... .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه