تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
مقام امامت از مقام نبوّت و مقام رسالت بالاتر است ؛ چون امام ، افزون بر این که مثل نبی از اخبار غیب خبر می یابد ومثل رسول آن را به بندگان ابلاغ می کند ، مسئول اجرای آن احکام و مسئول هدایت باطنی افراد نیز می باشد. امّا نبی فقط خبر را از غیب دریافت می کند ؛ و اگر رسول باشد ، آن را به بندگان ابلاغ می نماید. البته توجّه فرمایید که بسیاری از انبیاء و رسل ، امام نیز بوده اند. مثلاً طبق تصریح قرآن کریم ، حضرت موسی و یعقوب و اسحاق و ابراهیم و لوط و ... ، امامت نیز داشته اند. همچنین پیامبر اسلام (ص) افزون بر نبی و رسول بودن ، امام نیز بوده است. لذا با اینکه نبوّت و رسالت با او ختم شد ، ولی امامتش ختم نشد و به امیرمومنان (ع) منتقل گشت.شاهد روشن اینکه امامت مقامی فوق نبوّت و رسالت می باشد ، آیه ی 124 بقره است که می فرماید: « وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمین ـــــ (به خاطر آورید) هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من(نیز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمى رسد!»». حضرت ابراهیم (ع) وقتی به امامت رسید ، هم نبی بود هم رسول. لذا مقام امامت بالاتر از آن دو بوده که حضرتش برای رسیدن به آن باید امتحاناتی را سپری می کرده تا آمادگی آن مقام را بیابد. و این مقام چنان بلند بوده که حضرتش آن را برای فرزندانش هم آرزو نمود. .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.