تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
همانگونه که میدانید نزول وحی بر پیامبران(ع) در شکلهای مختلف انجام میشد. گاه از طریق نزول فرشته وحى، گاه از طریق الهام به قلب، و گاهى از طریق شنیدن صدا. بدین ترتیب که خداوند امواج صوتى را در فضا و اجسام میآفرید و از این طریق با پیامبرش سخن میگفت. از کسانى که این امتیاز را به روشنى داشت، حضرت موسی(ع) بود که گاهى امواج صوتى را از لابلاى «شجره وادى ایمن» و گاهى در کوه «طور» میشنید؛ از اینرو لقب «کلیم اللَّه» به وی داده شد.[1]با این بیان میتوان گفت این امکان وجود داشت که حتی در خواب هم به پیامبران وحی نازل شود، و دستور ذبح اسماعیل نیز از این نوع وحیها میباشد.البته، گفتنی است که خواب پیامآوران الهی با خواب انسانهای معمولی فرق داشت. چنانکه در روایت آمده است:امام حسین(ع) میفرماید: امام علی(ع) در مسجد کوفه بود، مردى از شام پرسشهایى از او کرد؛ از جمله آن پرسشها این بود که به من بگو خواب چند گونه است؟ آنحضرت فرمود: خواب چهار گونه است؛ پیامبران به پشت میخوابند، در حالیکه چشمشان باز است و چشم به راه وحى الهی هستند. مؤمن به پهلوى راست برابر قبله میخوابد. پادشاهان و شاهزادگان به پهلوى چپ میخوابند تا آنچه خوردهاند بر آنها گوارا باشد. شیطان و برادرانش و هر دیوانه و دردمندى به رو میخوابد و شکم خود را به زمین میچسباند.[2]البته از کلمه «ترى» در آیه «یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى»؛[3] که از ماده «رأى» به معناى نظر است؛ یعنى چه نظر میدهى، حضرت ابراهیم میخواست فرزندش را آزمایش کند که تا چه اندازه در برابر دستور خدا تسلیم است و بر این اساس رو به او کرده و فرمود: در باره سر نوشت خودت فکر کن و تصمیم بگیر و تکلیف مرا روشن ساز. و این جمله خود دلیل است بر اینکه ابراهیم(ع) با این رؤیا به نتیجه قطعی رسیده بود که این امر خداست که فرزندش را قربانى کند[4]، و گرنه مجرد خوابدیدن عادی دلیلی نخواهد بود که کشتن فرزند برایش جایز باشد.به همین دلیل است که علامه مجلسی ذیل این آیه نتیجه میگیرد که خواب پیامبران مانند وحی است.[5] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.