در رابطه با آن چه نوشته اید توجه به نکات زیر لازم است:۱. مسأله تعدد معنای دین واقعیتی زبانی و انکارناپذیر است و شاهد آن کتاب های لغت می باشد. این مسأله اختصاص به این واژه ندارد. شما غالب واژه ها را در منابع لغوی دارای معانی متعدد می یابید و آن چه معنای خاصی را متعین می سازد متن است. یعنی به واسطه قرائن موجود در یک متن می توان فهمید که واژه به کار رفته در آن در چه معنایی استعمال شده است.۲.

در رابطه با آن چه نوشته اید توجه به نکات زیر لازم است:1. مسأله تعدد معنای دین واقعیتی زبانی و انکارناپذیر است و شاهد آن کتاب های لغت می باشد. این مسأله اختصاص به این واژه ندارد. شما غالب واژه ها را در منابع لغوی دارای معانی متعدد می یابید و آن چه معنای خاصی را متعین می سازد متن است. یعنی به واسطه قرائن موجود در یک متن می توان فهمید که واژه به کار رفته در آن در چه معنایی استعمال شده است.2. کاربست واژه های چند معنایی هرگز به معنای گمراه سازی نیست، زیرا واژه ها از متن زبان انتخاب می شوند و در بسیاری از موارد گریزی از استعمال یک واژه چند معنایی نیست، لیکن گوینده یا نویسنده در کلامش قرائنی به جا می گذارد که روشن می سازد معنای مورد نظرش چه بوده است.3. گاه معانی متعدد در یک کاربرد قابل جمعند. به عنوان مثال در مورد «یوم الدین» مانعی ندارد که دین در معنایی جامعه به کار رفته باشد که هم مفید، جزاء و پاداش بوده باشد و هم راه به سوی خدا زیرا این دو حقایقی متباین نیستند، بلکه رابطه حاوی و محتوا دارند یعنی راه خدا مشتمل بر جزا نیز می باشد. نکات دیگری نیز در این باره وجود دارد که به حسب اختصار به همین مقدار بسنده می کنیم. پ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه