در فلسفة بلايا گفته شده كه خداوند مي خواهد بندگانش را آزمايش كند، آيا راههاي ديگري غير از بلايا وجود ندارد كه آزمايش كند و انسان معمولاً در اوقات سختي و مشقت بيشتر به ياد خداست؟

يكي از سنت هاي حتمي و اجتناب ناپذير الهي كه در آيات بسياري و همچنين روايات بدان اشاره شده است مسئله امتحان و آزمايش مومنين است. كه قرآن مي فرمايد: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ» (آيا همينكه انسان ها بگويند ما ايمان آوريم رها مي شوند و مورد آزمايش قرار نمي گيرند.)[1]آنچه كه از مجموع آيات قرآن استفاده مي شود اين است كه امتحان الهي منحصر به نوع خاص نيست، بلكه هر گروه و جمعيتي و هر فردي به نحوي مورد امتحان الهي قرار مي گيرند و اين آزمايشها در چهره هاي گوناگون به سراغ انسانها مي آيد. كه به چند مورد آن كه در قرآن هم ذكر شده اشاره مي كنيم:1. امتحان با بلايا و نقصانهابرخي را خداوند با محروميت ها و بلاها و نقصانها مورد امتحان قرار ميدهد. قرآن كريم مي فرمايد: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الَّثمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» «قطعاً شما را با چيزي از ترس ـ گرسنگي ـ زيان مالي و كمبود ميوه ها آزمايش مي كنيم و بشارت باد بر صابران»[2]برخي انسان ها، در زمان گرفتاري ها و ابتلائات سخت زندگي، تحمل و صبر را در مقابل آن ها از دست داده و زبان به گلايه و شکايت در مقابل خدا باز مي كنند و عدالت و حکمت خداوند را زير سؤال مي برند و يا از فضل و رحمت الهي نا اميد مي شوند، در نتيجه در اين امتحان الهي، موفق بيرون نمي آيند. آنان به جاي آن که بيش از پيش به خدا و رحمت واسعه او اميدوار باشند و بيشتر در مقابل خداوند خاضع و شکر گذار باشند و از خدا در رفع اين موانع و مشکلات و دادن صبر و شرح صدر، کمک و ياري بجويند، بلکه بالعکس کاملا از درگاه الهي دور و ناسپاس مي شوند. اما برخي ها از اين امتحان پيروز و سر بلند بيرون مي آيند و خدا هم، گناهان آن ها را مي بخشد و هم درجات او را بالا مي برد و بيشتر او را دوست مي دارد. پس چنين نيست که همه انسان ها همواره در مقابل سختي و شدائد رو به درگاه الهي بياورند و با موفقيت از اين آزمون بيرون بيايند. و لذا چنين نيست که همه انسانها در سختي و مشقت به ياد خدا بوده و از امتحان الهي سر بلند بيرون آيند.2. امتحان با نعمت و ثروتگروهي را خداونى با نعمت و امكانات مادي مورد آزمايش قرار ميدهد، و نعمت هاي فراوان مادي و امكانات به آنان ارزاني مي كند، تا ببيند آيا جزو شاکران است و يا به نعمت ها کفران نموده و از امتحان الهي سر بلند بيرون نمي آيد.[3] خداي متعال در قرآن کريم به آنان اشاره کرده است، و مي فرمايد: «أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ»«اموال و اولاد شما، وسيله آزمايش شما هستند.»[4] و اين قسم خود داراي مصاديق و انواعي است که به پاره اي از آن ها اشاره مي شود:الف: امتحان با فرزند و مال و ثروت؛ از جمله اموري كه انسانها با آن مورد ابتلاء و امتحان واقع مي شوند، داشتن مال و فرزند است، خداي متعال به اين نوع از امتحان در آيه فوق اشاره كرده و مي فرمايد: «أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ»«اموال و اولاد شما، وسيله آزمايش شما هستند.»[5]بدون ترديد مال و فرزند از مهمترين وسائل امتحان انسان ها مي باشند، چرا كه جاذبة اموال از يك سو و عشق و علاقة به فرزندان از سوي ديگر، كشش نيرومندي را در انسان ايجاد مي كند و چه بسا در مواردي رضاي خداوند تعالي از رضايت آنها جدا مي شود، انسان سخت در فشار قرار مي گيرد و براي او تصميم گيري مشكل خواهد شد.[6]چگونگي بدست آوردن اموال، چگونگي خرج كردن آنها، طرز نگهداري و ميزان دلبستگي و علاقه به آن همگي ميدان هاي آزمايش بشر هستند. بسيار كسانند كه از نظر عبادات معمولي و تظاهر به دين و مذهب بسيار سخت گير و با دقتند، اما هنگامي كه پاي يك مسئله مالي به ميان مي آيد، همه چيز را فراموش مي كنند. و يا براي رفاه خانواده و فرزندان دست به هر حرام و كارهاي ناحقي مي زنند.[7] داستان قارون كه در ابتداء از خوبان بود، امّا مال و ثروت بين او و حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ جدائي انداخت از جمله نمونه هاست كه داستان آن مفصلاً در سورة قصص آمده است.ب: امتحان با نعمت پست و مقام؛ داشتن پست و مقام جزو نعمات الهي است که انسانها با آن امتحان و آزمايش مي شوند، خداي متعال در اين مورد از زبان سليمان چنين مي آورد: «هذا من فَضْلِ ربّي ليبلوني أاشكر ام اكفر» (اين از لطف خداست براي اينكه من را امتحان كند آيا شكرگذاري مي كنم يا كفران)[8] و اين امتحان جزو امتحانات صعب الهي است، عده در اين امتحان سر بلند بيرون مي آيند و عده با استفاده سوء از جاه و مقام حقوق مردم را پايمال نموده و از اين امتحان الهي موفق بيرون نمي آيند.ج: امتحان با نعمت جمال و زيبائي؛ جمال و زيبايي ظاهري و يا باطني همانند علم نيز جزو نعمت هاي الهي است که خداي آن را چه بسا وسيله امتحان براي شخص قرار ميدهد، که آيا از آن در مسير صحيح استفاده مي کند و يا آن که آن را وسيله سوء قرار ميدهد.پس در يك جمع بندي مي توان گفت: خداي تعالي براي تربيت انسان دائماً او را در كوره هاي داغِ امتحان قرار مي دهد و با امور مختلفي او را مي آزمايد. و چنين نيست كه امتحانات الهي هميشه بوسيله حوادث سخت و ناگوار باشد، بلكه با سختي ها و گاه با نعمت ها و آسايش­ها مورد امتحان قرار مي دهد، خداوند تعالي در قرآن مي فرمايد:[9] «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً» «ما شما را بوسيلة بديها و خوبيها امتحان مي كنيم»[10]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1. تفسير نمونه، جلد1، ص524.2. نهج البلاغه، بسياري از خطبه ها از جمله خطبه 156.3. حكمت ها و اندرزهاي شهيد مطهري، ص 132. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه