آیا صحیح است که شمر جانباز جنگ صفین بوده و نیز 16 مرتبه با پای پیاده به زیارت خانه خدا رفته است؟

شمر در صفین در سپاه حضرت علی (علیه السلام) حضور داشته و در رکاب حضرت جنگیده است. اما هیچگاه امام علی (علیه السلام) را خلیفه بلافصل پیامبر(صلی الله علیه و آله) نمی دانسته بلکه همچنان که بسیاری از سپاه حضرت علی (علیه السلام) این خصوصیت را داشتند، شیخین (ابابکر و عمر) را بر حضرت علی (علیه السلام) ترجیح می دادند. لذا قداستی برای حضرت علی (علیه السلام) قائل نبودند. شمر بن ذی الجوشن در ابتدا از یاران امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام)بود. وی در جنگ آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهم بن مُحرِز باهِلی (از سپاه شام)، صورتش به شدت مجروح گشت.(3) اما بعدها از امام علی (علیه السلام) روی گرداند و از دشمنان پر کینۀ او و خاندانش شد. شمر هنگام دستگیری حجر بن عدی در سال51 ، جزو کسانی بود که نزد زیاد بن ابیه به دورغ شهادت داد که حجر مرتد شده و شهر را به آشوب کشیده است.(2) اما وی در همان زمان حضرت علی (علیه السلام) نیز از محبان حضرت نبود. کسانی که زیر پرچم حضرت علی علیه السلام بودند برخی شیعه واقعی بودند مانند مالک اشتر و برخی تنها حضرت علی (علیه السلام) را بر عثمان ترجیح می دادند اما ابوبکر و عمر را بر حضرت علی (علیه السلام) ترجیج می دادند داستان نماز تراویح به خوبی گویای این مطلب است. «در کوفه گرد امیرمؤمنان (علیه السّلام) را گرفته و از حضرت خواستند که برای ایشان امامی قرار دهد تا نمازهای مستحب ماه رمضان را به او اقتدا کنند، امّا حضرت، آنان را از این کار منع کرد و فرمود که این کار خلاف سنت رسول خداست؛ مردم کوفه امیرمؤمنان (علیه السّلام) را رها کرده و خودشان گرد هم جمع شده و یکی را برای امامت جماعت جلو انداختند. امیرمؤمنان (علیه السّلام) برای نهی آنان از نماز تراویح، امام حسن مجتبی (علیه السّلام) را نزد ایشان فرستاد؛ حضرت، تازیانه به دست، وارد مسجد شد؛ مردم تا امام حسن (علیه السّلام) را دیدند در حالی‌که فریاد می‌زدند «واعمراه» (وای سنّت عمر از دست رفت) پا به فرار گزاردند!»(3) بنابراین شمشیر زدن شمر در رکاب حضرت علی (علیه السلام) و نیز شمشیر خوردن وی در این جنگ، هیچگاه به معنای شیعه واقعی بودن نبود که بعدها منحرف شده باشد. .

كانون گفتگوی قرآنی

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/27

لینک کوتاه