تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
در آیه 157 سوره «اعراف» می خوانیم: «وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتى کانَتْ عَلَیْهِمْ ...»؛ (او [پیامبر اسلام] بارهاى سنگین و زنجیرهائى را که بر آنها بود [از دوش و گردنشان] برمى دارد). «اِصْر» در اصل به معنى حبس است و اگر به بار سنگین اطلاق شده براى این است که بار سنگین، انسان را حبس و مانع از فعّالیت او مى شود و اگر به عهد و پیمان و یا مجازات و کیفر «اصر» گفته مى شود به خاطر محدودیتى است که براى انسان ایجادمى کند.(1) پی نوشت: (1). تفسیر نمونه، مکارم شیرازى، ناصر، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374 شمسی، چاپ: اول، ج 6، ص 398، (در اینجا به چند موضوع مهم باید توجه داشت).(پاورقی) منبع: اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: اکبر خادم الذاکرین، نسل جوان، قم، 1385 شمسی، چاپ: اول، ج 2، ص 24. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.