نهرهای بهشتی از زیردرخت های باغ های بهشتی می گذرند و این تعبیر در زبان فارسی نیز متداول است که می گویند : آب پای درخت جاری است . بنا بر این معنای این آیات این نیست که درختان روی آب شناورند و یا روی آب رشد کرده اند . اگر در زبان عربی بخواهیم از رویش درختان بر روی آب تعبیری بیاوریم ، تعبیری مانند ینبت علی الانهار الاشجارو الجنات به کار می رود .

نهرهای بهشتی از زیردرخت های باغ های بهشتی می گذرند و این تعبیر در زبان فارسی نیز متداول است که می گویند : آب پای درخت جاری است . بنا بر این معنای این آیات این نیست که درختان روی آب شناورند و یا روی آب رشد کرده اند . اگر در زبان عربی بخواهیم از رویش درختان بر روی آب تعبیری بیاوریم ، تعبیری مانند ینبت علی الانهار الاشجارو الجنات به کار می رود . تعبیری که در بیشتر آیات قرآن در این مورد آمده است جنات تجری من تحتها الانهار است و تنها درآیه 9 سوره یونس تعبیری با مختصر تفاوت بیان شده است که به توضیحی در باره آن اشاره می شود : إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمانِهِمْ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند خداوند آنها را در پرتو ایمانشان هدایت مى کند از زیر (قصرهاى) آنها نهرها، در باغهاى بهشت، جریان دارد . در آیات فوق تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ آمده است، در حالى که در آیات دیگر قرآن تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ دیده مى شود، و به تعبیر دیگر در موارد دیگر مى خوانیم که از زیر درختان بهشت نهرها جریان دارد، اما در آیه فوق مى خوانیم از زیر پاى بهشتیان نهرها جارى است.این تعبیر ممکن است اشاره به این باشد که حتى قصرهاى بهشتیان بر روى نهرها بنا شده، که لطف و زیبایى فوق العاده اى به آنها مى بخشد.و یا اشاره به اینکه نهرهاى بهشتى به فرمان آنها هستند و در قبضه قدرتشان مى باشد، چنان که در سرگذشت فرعون مى خوانیم که مى گفت أَ لَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْرِی مِنْ تَحْتِی: آیا حکومت مصر در اختیار من نیست و این نهرها به فرمان من جریان ندارند .این احتمال نیز داده شده است که کلمه تحت به معنى بین ایدى باشد یعنى در مقابل آنها نهرهاى آب جریان دارد. ( تفسیر نمونه، ج 8، ص: 232 )اما روایتی در این مورد : إِذَا صَارَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ وَ دَخَلَ وَلِیُّ اللَّهِ إِلَى جِنَانِهِ وَ مَسَاکِنِهِ وَ اتَّکَأَ کُلُّ مُؤْمِنٍ مِنْهُمْ عَلَى أَرِیکَتِهِ حَفَّتْهُ خُدَّامُهُ وَ تَهَدَّلَتْ عَلَیْهِ الثِّمَارُ وَ تَفَجَّرَتْ حَوْلَهُ الْعُیُونُ وَ جَرَتْ مِنْ تَحْتِهِ الْأَنْهَارُ ......؛ عن حضرت سجاد –ع- چنین نقل شده است : وقتی که بهشتیان وارد بهشت می شوند و ولی خدا نیز داخل باغ ها و خانه های بهشتی خود می شود و هر مومنی بر تخت خود تکیه می دهد خادمینش دور او را می گیرند و میوه های درختان بر او فرود می آیند و چشمه ها اطراف او می جوشد و نهرها از زیر او جاری می گردد ..... ( بحارالأنوار ج8 ص140 باب 23 ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100112892) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه