پلورالیسم دینى چیست؟

پلورالیسم دینى یا حقانیت ادیان را مى توان مشتمل بر گمانه هاى زیر دانست:1. منظور از حقانیت ادیان این است که اولاً اعتقادات همه آنها به طور نسبى صادق است و هیچ دینى از حقانیت مطلق برخوردارنیست. (پلورالیسم نسبى صدق).2. پذیرش و تعبد به هر دینى جایز بوده و هیچ ترجیحى براى پذیرش دینى نسبت به دین دیگر وجود ندارد. (پلورالیسم اعتبار).3. همه ادیان از نظر سعادت و رستگارى پیروانشان تأثیر برابر دارند. (پلورالیسم نجات)4. منظور از حقانیت ادیان، عَرْضى و همزمان است؛ نه در طول زمان. به عبارت دیگر ادعا این نیست که آیین هر پیامبرى در زمان خود بر حق بوده است؛ بلکه ادیان گوناگون در همه زمان ها و در عرض یکدیگر بر حقند.5. حقانیت ادیان، به طور مساوى است؛ نه داراى مراتب تشکیکى. به عبارت دیگر براساس این انگاره، نمى توان «بر حق بودن» را درجه بندى کرد تا در پرتو آن، دینى، بهره مندى بیشترى از حقیقت کسب کند و دین دیگر، در رتبه فروتر از آن قرار گیرد. پس هیچ فرقى بین اسلام، یهودیت، مسیحیت و یا دیگر ادیان بزرگ نیست.6. حقانیت ادیان صرفا در جهات مشترکشان نیست؛ بلکه ادیان با اختلافاتى که دارند برحقند. به عبارتى دیگر توحید اسلامى همان اندازه بر حق است که تثلیث مسیحى و ثنویت زرتشتى، و همه آنها همان بهره از حقیقت را دارند که بى خدایى بودایى گرایى دارد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه