تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
همه مراجع تقلید: شهرت به کار خیر اشکال ندارد و در این موارد نیز باید امر به معروف را انجام داد مگر اینکه اشتهار و انگشت نما شدن موجب عسر و حرج شدید باشد یا دارای مشقت بسیار باشد که در این صورت امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست.[1] تبصره: صرف تمسخر، مجوز برای ترک امر به معروف و نهی از منکر نیست، مگر اینکه موجب آبروریزی شود. اما یک وقتی مسخره می کنند ولی آبروی ما در خطر نیست و اثر هم دارد، واجب است امر و نهی کنید. پی نوشت: [1]. امام، توضیح المسائل، م 2791 و تحریرالوسیلة، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط چهارم، م 1 و 3؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م 2789؛ خامنه ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2211 و سایت، سوالها و جوابها؛ دفتر مراجع تقلید. منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.