من گناهان زیادی را مرتکب شده‌ام، و از آن‌جا که خداوند انسان‌های گناه‌کار را دوست ندارد. پس چرا من هر حاجت خوبی را دارم برآورده می‌شود و کلیه‌ی حاجات من که کمی مشکل دارد و یا بعداً مرا به دره‌های گناه می‌کشد برآورده نمی‌شود. آیا این نشان می‌دهد خداوند من را بخشیده است یا خیر؟

اگر کسی مرتکب گناهی شود اولین قدم برای آمرزش گناه پشیمانی از گناه و توبه به درگاه پروردگار متعال است. خداوند متعال نیز در قرآن مجید بندگان را به سوی توبه راهنمایی می‌کند تا مورد رحمت و مغفرت پروردگار متعال قرار گیرند.بنابراین هیچ‌کس بدون ندامت و توبه‌ی واقعی نباید امید آمرزش گناهان خود را داشته باشد.اما این‌که با وجود ارتکاب گناه، خداوند باز هم دعای او را مستجاب می‌کند ممکن است به دلایل زیر باشد:همه‌ی گناهان مانع استجابت دعا نمی‌شوند، بلکه گناهان خاصی مانع استجابت دعا می‌شود.بنده گناه‌کار عمل یا اعمال خیری انجام داده است که خداوند استجابت دعا در بعضی موارد را پاداش آن کار خیر او قرار داده است؛ زیرا خداوند هیچ‌کار خیری را بدون پاداش نمی‌گذارد.پدر، مادر و یا یکی از اولیای الهی در حق او دعای خیری انجام داده‌اند که نتیجه‌ی آن عنایت پروردگار به این بنده‌ی گناه‌کار است و خواسته‌های او برآورده می‌شود.لذت عبادت و بندگی واقعی بالاترین لذت‌ها است. گاهی اوقات گناه آن‌قدر بزرگ است که بنده را از رحمت الهی دور می‌کند و خداوند از این‌راه، یعنی محروم کردن این گناه‌کار از این لذت بزرگ او را تنبیه می‌کند و چه بسا خداوند با ادامه‌ی لطف و بخشش خود قصد دارد بنده‌ی گناه‌کار را تنبیه کند.بنابراین مستجات شدن بعضی از دعاهای گناه‌کاران دلیل بر آمرزش گناهان آنان نیست. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه