برخی می‌گویند «فرضا پیاده‌روی مستحب و ماجور باشد در صورتی که ضرر و زیان نداشته باشد و هنگامی که سبب ضرر و زیان شود، نه تنها واجب نیست بلکه حرام است مثلا زیارت امام حسین علیه السلام امروز چه بسا سبب ورم پاها و بیماری‌های درازمدت می‌شود و اضرار به خود و بیمار کردن خود جایز نیست.» پاسخ این شبهه چیست؟

پاسخ شبهه: ضرر بر دوگونه است: 1- ضرری که موجب مرگ و قطع عضو و امثال آن شود. 2- ضرری که تا این حدّ نیست، گرچه اندکی سختی و رنج داشته باشد. پیاده روی زیارت حضرت بر فرض که با ضرر اندکی همراه باشد، منافع فراوانی به همراه دارد و عامل نشاط و تحرک و طراوت انسان می شود؛ به ویژه که امروزه به علت عادت به استفاده از وسایل حمل و نقل، انسان بیشتر نیاز به این گونه فعالیت ها دارد. در استفتایی که از آیات عظام خویی(ره) و تبریزی (ره) همین موضوع پرسیده شده که چنین پاسخ داده‌اند: امور مستحبی اگر مستلزم ضرر باشد، آیا جایز است؟ مثلاً پیاده رفتن برای زیارت امام حسین علیه السلام سبب تورم پاها یا بیماری طولانی شود آیا در این حالت جایز است؟ پاسخ آیت الله العظمی خویی (ره): مادام که ضرر در حدی نیست که احتمال هلاک جان باشد، اشکال ندارد. پاسخ آیت الله العظمی شیخ جواد تبریزی (ره): تا وقتی ضرر این کار در حد هلاکت یا جنایت بر نفس نباشد، اشکال ندارد. [1] پی نوشت: 1. صراط النجاة، ج 2، ص 418. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه