تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
يکي از راههاي بسيار خوب، شيوهي »بازي« است. بازيهايي وجود دارد که ميتوان با توجه به سن کودکان در تاريکي انجام داد. 1. بازي گرگم به هوا: خوب است والدين (پدر و مادر) لحظاتي چراغ را خاموش کنند و اين بازي را در تاريکي انجام دهند؛ البته مدت زمان آن بايد کوتاه باشد و حساب شده انجام شود. بايد بازي را در قسمتي از اتاق آغاز کرد که روشن است و کساني که ميخواهند پنهان شوند و کودک، آنها را بيابد، بايد به اتاقي تاريک بروند و کودک آنها را در اتاق تاريک پيدا کند و کمکم با تاريکي انس بگيرد. 2. بازي ايجاد سايه با انگشتان: اين بازي براي کودکان خردسال جذاب است. چراغ اتاق، خاموش، و شمعي روشن ميشود و پدر يا مادر در مقابل نور شمع، با انگشتان خود، روي ديوار سايه مياندازند. ميشود سايههاي گوناگوني ايجاد کرد که کودک، آنها را دوست دارد. 3. پليس بازي: پدر و کودک، در اتاق تاريک، پليس بازي ميکنند. چراغ خاموش ميشود؛ چراغ قوهاي را در دست ميگيرند و به دنبال شيء گمشدهاي ميگردند؛ البته نبايد دنبال مجرم، دزد، هيولا و موجودات خيالي باشند که ممکن است: ترس ديگري در کودک ايجاد شود. منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام) .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.