چرا زائران به خصوص ایرانیان در کنار بقیع گریه مى‏کنند؟!

پاسخ بدین سؤال مبتنى بر شناخت ماهیت گریه و کاربردهاى آن است.گریه ظاهرى دارد و باطنى و باطن آن همان تأثرات روحى و عاطفى است که با حصول آن در انسان فعالیت‏هایى در مغز پدید می‌آید و بعد از آن قطرات اشک از دیده سرازیر می‌شود.این تأثرات روحى ممکن است عوامل متعددى داشته باشد. گاهى فقدان چیزهایى که به ما مربوط است عامل تأثرات روحى است، و گاهى حس کمال‏طلبى و یا اعتقادى که داریم و یا حس ترحم بر مظلوم، موجب تأثرات قلبى می‌شوند و گاهى هم ممکن است تأثرات روحى و به تبع آن گریه، در اثر فراق یا وصال پدید آید و زمانى هم از سر ناتوانى و احساس عجز و زبونى و یا از روى تزویر و ریا باشد.به هر حال قطرات اشکى که شیعه براى ائمه‏ى خود در بقیع و... جارى می‌سازد از نوع گریه‏ى کودکى نیست که اسباب‌بازى خود را از دست داده، و یا بزرگى که مالش را به غارت برده‏اند، بلکه گریه‏اى است از سر عشق به کمال؛ اندوهى است که از رشد و تکامل اجتماعى شیعه حکایت دارد؛ این اندوه، اندوه ظلمى است که بر حق روا داشته‏اند؛این گریه، گریه‏ى عجز و زبونى و یا تزویر نیست؛ این گریه، گریه‏ى انسان عاشقى است که گاهى از فراق نالان است و گاهى از وصال، گریه شوق سر می‌دهد؛ گریه‏ى انسانى است که قلبش از سنگ نیست و از ظلم به مظلومان به خروش می‌آید. گریه‏ى انسانى است که عشق به کمال دارد و از این‌که عده‏اى نگذاشتند عطش بشریت از سرچشمه‏ى کمال و حکمت سیراب گردد، محزون است.این گریه در بعد درونى نه تنها موجب افسردگى نمى‏شود، بلکه عامل بسیار مهمى در ایجاد نشاط تلقى مى‏گردد و اسباب تقویت عواطف و شناخت در موضوع مورد نظر و آمادگى رفتارى و تقویت علاقه و محبت و در نهایت، همانند سازى با افراد و موضوعات مورد علاقه را فراهم می‌سازد.و در بعد خارجى و بیرونى، پویایى در مسائل اجتماعى و سیاسى را به دنبال دارد و عامل بسیار مهمى در ایجاد تحرکات و برخوردهاى اجتماعى و تولى و تبرى محسوب می‌گردد.با گریه می‌توان موضوع مورد نظر را زنده نگه داشت، به گونه‏اى که هیچ‌گاه از خاطره‏ها محو نشود، و می‌توان گفت: حفظ مکتب ناب محمدى و ظلم ستیزى از نتایجى است که گریه به بار آورده است، و این است راز و رمز گریه‏ى شیعه در کنار بقیع. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه