اینکه پیامبر به خاطر رضایت حفصه حلال خدا را حرام کرد چگونه بود؟

کلمه «تحریم» مشترک لفظی بین چند معناست و همین مسأله موجب سوء برداشتهایی از آیه شریفه شده است؛ از جمله: 1- یکی از معانی رایج آن «تحریم تشریعی» است؛ یعنی چیزی را از نظر قانون حرام و ممنوع شمردن. 2- معنای دیگر آن «کف نفس»؛ یعنی خودداری از استفاده کردن از چیزی است اعم از آن که از نظر شرع و قانون آن چیز حلال باشد یا حرام. آنچه در این آیه منظور است همین معنای دوم می باشد؛ یعنی پیامبر(ص) تصمیم گرفتند از آن امر مباح پرهیز کنند و این چیز مذموم و ناپسندی نیست؛ زیرا در آن نافرمانی خدا صورت نگرفته است و اگر خداوند به پیامبر(ص) فرمود: «چرا چنین کردی» توبیخ آن حضرت نیست بل اشعار بر این دارد که لازم نیست برای توقع نابجای همسرت خود را از نعمت دیگری محروم سازی. به نظر می رسد برداشت شما از آیه شریفه معنای اول بوده و پنداشته است که پیامبر حلالی را حرام کرده در صورتی که اگر چنین می بود هرگز شایستگی رسالت نمی داشت و خداوند او را مبعوث نمی ساخت. در ضمن این نکته را متذکر باشید که در خطابات قرآنی آیاتی هست که ظاهر اولیه آن عتاب و سرزنش پیامبر(ص) است ولی لب آن تمجید و ستایش ایشان است؛ مانند آیه «فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ»(18:6)؛ . آیه مورد بحث نیز چنین است و نشان می دهد پیامبر اکرم(ص) تا چه اندازه - بیش از حد وظیفه - نسبت به رعایت حال همسرانش اهتمام می ورزیده است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه