مي خواستم بپرسم که عوارض چت کردن (با دختر يا پسر) چه عوارضي دارد؟ و دين در اين رابطه چه مي گويد؟ و حکم شرعي آن چه مي باشد؟

يکي از اختراعات بسيار مفيد دست بشر رايانه است که امروزه به يکي از اجزاء لا ينفک جدا نشدني زندگي انسان ها تبديل شده است. از اين وسيله استفاده هاي بسيار زيادي همچون تحقيق و پژوهش، تجارت، خريد و فروش و ديدن فيلم و... مي کنند. امروزه با گسترش علم و فن آوري استفاده کردن از رايانه به علم روز تبديل شده است، تا حدي که اگر کسي طريقه استفاده از آن را بلد نباشد تقريبا بي سواد حساب مي شود. البته بايد توجه داشت که انسان نبايد خودش بنده و گرفتار اين ساخته دست خودش باشد. بلکه به آن بايد به ديد يک ابزار براي انجام کار نگاه کرد؛ که اين در پرتو يک برنامه ريزي دقيق و حساب شده در چهار چوب عقل و شرع است. متأسفانه امروزه افرادي خود را آنچنان محو اين وسيله و امكانات پيرامون آن چون اينترنت کرده اند که تمام امور زندگي شان را فراموش کرده اند. البته منظور کساني که کار صحيح مي کنند نيست. بلکه افرادي هستند که با استفاده هاي ناصحيح و نابجا به معضلات جدي رو برو شده اند. برخي افراد در مواجهه با اين امکان رايانه اي عنان خود را از دست داده و مغلوب و شيفته آن مي شوند و تمام اوقات خود را جلو صفحه نمايش آن به سر مي برند، اين روّيه به گونه اي بوده که در سال هاي اخير خبر فوت چند نفر در پاي رايانه را از رسانه ها شنيديم. امروزه در جوامع علمي بحث مهمي مطرح مي شود با عنوان «اعتياد اينترنتي» و از اينترنت به عنوان «چاله وقت» يا «عامل تباه کننده وقت» ياد مي کنند و آن را وسيله از بين برنده وقت مي پندارند که عمر انسان را در برخي مواقع هدر مي دهد. امام علي ـ عليه السلام ـ در رابطه با هدر دادن عمر مي فرمايند: «احذروا ضياع الاعمار فيما لا يبقي لکم ففائتها لا يعود». زنهار که عمر خود را براي چيزي هدر دهيد که برايتان باقي نمي ماند، زيرا عمرهاي رفته بر نمي گردد. از امکانات جالب اينترنت، چت کردن يا همان گفتگو است که به صورت گفتاري يا نوشتاري انجام مي گيرد. تمام اين امکانات اگر صحيح مورد استفاده قرار گيرد و در پرتو دين و عقل و دانش باشد بسيار براي انسان و عقايد و روح او مفيد است. در صورت عدم دقت و برنامه ريزي در استفاده، کم کم انسان تعادل خود را در بهره برداري درست از دست مي دهد و به مکان هايي کشيده مي شود که نبايد کشيده مي شد. گاهي ديدن يک منظره يا چت کردن با يک نفر باعث چه گناه ها و دلباختگي ها شده و انسان را از ياد خدا غافل نموده و پس از گذشت مدتي خود را در چاهي عميق احساس مي کند که هيچ راه فراري از آن نيست. ما در خصوص نفي تمام استفاده هاي از اينترنت و رايانه و چت کردن نيستيم بلکه معتقديم که اينترنت کاربرد صحيح هم دارد که بايد به آن توجه شود. اما با توجه به اين که سؤال شما در مورد عوارض چت کردن مي باشد، در اين نوشته فقط به آسيب ها منفي چت کردن اشاره مي کنيم. البته پيش از آن احکام شرعي چت کردن را بيان می‌کنیم: احکام ارتباط با نامحرم و چت کردن 1. چت کردن با جنس مخالف و ردّ و بدل کردن صحبت هاي معمولي چه حکمي دارد؟ جواب: همه مراجع: در صورتي که خوف فتنه و کشيده شدن به گناه وجود داشته باشد جايز نيست. 2. حکم چت کردن، با شخصي را که از جنسيت او بي اطلاعيم، بفرمائيد؟ جواب: همه مراجع: اگر ترس افتادن به حرام باشد جايز نيست. 3. چت کردن با زنان غير مسلمان و انجام صحبت هاي تحريک آميز با آنان چه حکمي دارد؟ جواب: همه مراجع حرام است. 4. چت در اينترنت به صورت گفتاري و يا نوشتاري با جنس مخالف ـ با اين شرط که از حدود شرعي خارج نشويم «مثلا براي تبادل نظر» چه حکمي دارد؟ جواب: همه مراجع: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد اشکال ندارد. تبصره: اگر جنس مخالف زن جوان باشد، بهتر است گفت وگو با او (هر چند بدون قصد لذت هم باشد) ترک شود. 5. نامه نگاري با نامحرم و طرح مسائل شهواني از طريق ايميل چه حکمي دارد؟ جواب: همه مراجع: طرح مسائلي که باعث ايجاد فتنه و فراهم آمدن زمينه فساد است، اشکال دارد. 6. آيا در گفت و گوي زن و مرد نامحرم فرقي بين گفت و گوي مستقيم و از راه دور هست؟ جواب: همه مراجع: خير، هيچ تفاوتي در حکم نمي کند و در هر دو مورد اگر با قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد اشکال دارد. 7. آيا اظهار عشق و محبت بين دختر و پسر به منظور ازدواج گناه است؟ جواب: همه مراجع: آري، اين کار حرام است. عوارض منفي چت کردن الف) وابستگي: از عوارض اصلي، منفي و زيان آور چت کردن وابستگي به رايانه است که بيش از حدّ آن فرد دچار اعتياد به اينترنت مي گردد. ب) گوشه گيري: با استفاده زياد از رايانه و چت کردن هر شخص از رو برو شدن افراد و هم صحبتي با آنان واهمه دارد و تمايل خود را از صحبت کردن با ديگران از دست مي دهد. چون هميشه با هر کس برقراري ارتباطي داشته از پشت صفحه نمايش بوده و پنهان شدن در پشت آن را ترجيح مي دهد. ج) از دست دادن حسّ اعتماد به نفس: در اين صورت فرد خود را بسيار ضعيف در ايجاد ارتباط با ساير همجنسان و همسالان خود در فضاي واقعي مي بيند و خودش را ضعيف و فاقد ايجاد رابطه حسي مي کند و اعتماد به نفس خودش را از دست مي دهد و به ارتباط مخفي و پنهاني عادت مي کند. در ساير کارها هم همين گونه مي شود به طوري که حسّ مي کند قدرت تعويض يک لامپ يا پيچ را هم ندارد. د) بدخلقي و کج خلقي: افرادي که بيش از حدّ از رايانه استفاده مي کنند به اين صفت منفي متمايل شده و با ساير افراد خانواده با بدخلقي و تندي رفتار مي کنند. اينان تا جايي پيش مي روند که حتي اگر براي غذا خوردن (که ساعت ها هم از آن گذشته) صدايشان کنند. به سختي عصباني مي شوند و با پرخاشگري جواب مي دهد (که چرا براي لحظاتي ما را از کارمان (مثلا چت کردن) جدا کردي، يا حواسم پرت شد). هـ) گرفتار شدن در دام افراد سودجو و خطرناک: در فضاي مجازي چون افراد همديگر را نمي بينند و ارتباط مستقيم در کار نيست از جزئيات، ظواهر و خصوصيات يکديگر بي اطلاع هستند. به خاطر گستردگي و سطح بالاي ارتباطات افراد سودجويي موقعيت را مغتنم شمرده و مشغول پياده کردن افکار شيطاني خود مي شوند. مثلا فردي خود را جوان خوش تيپ و قيافه، اهل تحصيل (مثلا دانشجو) و بي نياز از لحاظ اقتصادي معرفي مي کند که اگر غير همجنس هم باشد گيرائيش بيشتر مي شود. اين افراد در فضاي مجازي از طريق چت کردن مخصوصا نوشتاري افراد را به عنوان طعمه خويش انتخاب مي کنند و با آنان قرار ملاقات مي گذارند. وقتي که براي برقراري ارتباط مي روند با فردي مواجه مي شوند که بسيار مخالف آنچه گفته بود که اصلا انتظارش را نداشتند، است. چه بسا اين رويا رويي ناخواسته که از روي هوي و هوس بوده منجر به بدنامي و بدبختي فرد شده و سراسر عمر خود را در گناه و تباهي و فساد بگذارند. چه بسيار پسران و دختراني که از همين طريق در دام باندهاي توزيع و تکثير مواد مخدر، گروه هاي شيطان پرستي و... افتاده اند و راه برگشت براي خود نديده اند. و) تضعيف قواي جسماني: کساني که به چت کردن در فضاي مجازي دچار استفاده بي رويه و نا متعادل شوند، دچار به هم خوردگي عادت غذايي شده و به سوء هاضمه مبتلا مي گردند. مثلا ممکن است ناهارش را چند ساعت بعد از همه يا شامش را موقعي بخورد که پاسي از نيمه شب گذشته است. اينها باعث بيماري هاي سخت دستگاه گوارش مي گردد. يا اين که دچار عادت غذايي پرخوري شود که مدام در حين استفاده مشغول خوردن است که يا به چاقي مفرط و شکم آوردن و يا لاغري و سوء تغذيه مبتلا مي شوند. هم چنين با استفاده بي رويّه به ضعف بينايي، مشکلات ستون فقرات (به خاطر نشستن مداوم و ناصحيح)، درد مفاصل، خستگي مفرط، برهم خوردن ساعت خواب و... دچار مي گردد. ز) افت تحصيلي و شغلي: اشخاصي که از اينترنت و مخصوصا چت کردن به خاطر حالت مستقيم و زنده چت خيلي زياد در معرض اين خطر هستند. در اين فضا ممکن است با شخصي آشنا شده و ساعت ها وقت خود را به صحبت و چت کردن با او بگذراند. در مواقعي هم که امکان استفاده را ندارد در افکار خويش به گفته هاي او فکر مي کند و تمام حوّاس خود را مشغول او مي کند و هر کجا هست (سر کلاس درس و يا مشغول کار) دوست دارد سريع تر بر گردد تا بتواند باز هم با هم به گفتگو بپردازند. اين براي يک نفر محصل بسيار خطرناک است؛ چون او را از توجه به درس و مباحث علمي دور کرده و بي رغبت مي نمايد و در نتيجه افت تحصيلي را به دنبال دارد. همین اتفاق برای کسي هم که مشغول به کار است می‌افتد. چون تمام حواس خود را مشغول کارش نمي کند، از ميزان بازدهي کمتري برخوردار مي شود. چه بسا خرابکاري به وجود آورد و نهايتا به از دست دادن شغل مي انجامد و عواقب بعدي آن. ح) افسردگي: با استفاده زياد از چت کردن و ايجاد ارتباط چه بسا شخص پرتوقع شده و در صورت عدم برآورده شدن خواسته هايش به افسردگي دچار گردد که در اين حالات ممکن است به يأس و نااميدي از زندگي مبتلا شده و به اعمالي غير معقول و ناشايست دست بزند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه