آيا در قرآن‌، براي قهر كردن بيش از سه روز، با توجّه به اين‌كه پيامبر9 فرموده است‌: "بيش از سه روز قهر كردن‌، از گناهان كبيره است‌."، مطلبي آمده يا نه‌؟

در حديث‌هايي كه در مورد بيش از سه روز قهر كردن‌، از پيامبراکرم(ص) نقل شده‌، تعبير به گناهان كبيره ندارد، بلكه‌، به شدّت‌، مذمّت شده است‌.(جهت اطلاع بيشتر مي‌توانيد به چند حديثي كه در اين رابطه‌، در اصول كافي‌، كتاب ايمان و كفر، باب هجرة (قهر كردن‌) آمده‌، مراجعه كنيد.) قرآن‌، در عين حال كه بيان كنندة همه چيز است‌، امّا كليّات در آن آمده است و خداوند، تبيين و تفسير جزئيات را، بر عهدة پيامبراکرم(ص) و امامان معصوم‌: گذاشته است‌. در مورد قهر كردن نيز، در قرآن‌، مطالبي كلّي آمده است‌. قرآن‌، با تعابيري مانند هجرة‌، يقطعون‌، اعراض‌، نشوز، بحث قهر كردن را مطرح كرده است‌. در زير، به برخي از موارد اشاره مي‌شود. 1. در آيه بيست و پنج از سورة رعد آمده است‌: "وَ يَقْطَعُون‌َ مَآ أَمَرَ اللَّه‌ُ..." از مصاديق اين قطع رابطه‌، قطع رابطه با خويشان است‌. در همين آيه‌، چنين عملي را، از مفاسد در زمين مي‌داند. در روايت است‌، وقتي‌، شخص‌، مي‌پرسد: "يا رسول‌الله! پدر و مادر، به من ظلم مي‌كنند، آيا مي‌توانم آن دو را ترك كرده و قهر كنم‌؟"، حضرت گفتند: "اگر اين كار را كني‌، خدا نيز از تو دوري مي‌كند. از آن دو، دور نشو، تا خداوند، يار و ياورت باشد".(اصول كافي‌، كتاب ايمان و كفر، ج 1، ص 157، چ بيروت‌.) 2. در آيه دويست‌وبيست‌وچهار از سوره بقره‌، به اصلاح ميان افرادي كه با هم قهر كرده‌اند، سفارش شده است‌. در آن‌جا آمده است‌: "و خدا را دستاويز سوگندهاي خود قرار مدهيد تا ]بدين بهانه‌[ از نيكوكاري و پرهيزگاري و سازش و اصلاح ميان مردم ]باز ايستيد[ و خدا، شنواي دانا است‌." 3. در آيه يك از سوره انفال نيز به اصلاح دادن ميان خويشان‌، توصيه كرده است و اين كار را، از ايمان و تقوا مي‌داند. ازاين آيه‌، معلوم مي‌شود كه قهر كردن‌، از ايمان و تقوا نيست‌. 4. در مورد قهر كردن شوهر از همسر خود، به زنان سفارش شده تا مي‌توانيد، ميان خود، تفاهم و صلح برقرار كنيد. (نسأ، 128) موارد ديگري مانند اين‌، در قرآن هست‌، امّا اين‌كه "اگر سه روز، يا بيش از سه روز، طول بكشد، چه مي‌شود؟"، در قرآن نيامده و اين امر، به پيامبر اسلام‌واگذار شده است‌. ناگفته نماند كه در قرآن و روايت‌، قطع رحم ـ كه ممكن است در اثر قهر كردن باشد ـ بسيار مذّمت شده‌، و اين افراد، مورد لعنت خدا قرار مي‌گيرند. آيه بيست و سه از سورة محمد9 يكي از اين آيه‌ها است‌. با توجه به مطالب گذشته شما، براي حل‌ّ اين مشكل چند راه پيش رو داريد: 1. با شجاعت تمام نزد شخصي كه با او قهر كرده‌ايد برويد و با تواضع از او عذر خواهي نماييد; امّا اين كه گفتيم شجاعت لازم دارد، براي اين كه شما مي‌خواهيد با هواي نفس و تمايلات دروني خود مبارزه كنيد و در برابر ديگران كوتاه بياييد. امام صادق‌در اين‌باره مي‌فرمايد: "شجاع‌ترين مردم كسي است كه بر هواي نفس خود غالب شود."(من لايحضره الفقيه‌، شيخ صدوق‌، ج 4، ص 395، نشر جامعه مدرسين حوزه علميه قم‌.) از اين گذشته شما كار كساني را انجام مي‌دهيد كه اجر خود را از خدا دوبار دريافت مي‌كنند، زيرا شما به وسيلة نيكي ـ يعني آشتي و عذرخواهي ـ بدي ـ يعني قهر و قطع رابطه با مؤمن ـ را از بين برده‌ايد.(زبدة البيان‌، محقق اردبيلي‌، ص 405، نشر مكتبة مرتضويه‌.) قرآن در اين‌باره مي‌فرمايد: "أُوْلَغكَ يُؤْتَوْن‌َ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْن‌ِ بِمَا صَبَرُواْ وَ يَدْرَءُون‌َ بِالْحَسَنَة‌ِ السَّيِّئَة‌;(قصص‌،54) آن‌ها كساني هستند كه به خاطر شكيبايي‌شان‌، اجر و پاداش‌شان را دو بار، دريافت مي‌دارند و به وسيلة نيكي‌ها بدي‌ها را دفع مي‌كنند." امّا اين كه گفتيم "تواضع‌" نيز لازم دارد، براي اين است كه شما بايد خود را از برادر مؤمن خود، كوچك‌تر حساب كرده‌، پيش از او، اقدام كنيد; امّا در عذرخواهي كردن‌، هر چند ممكن است در اصل ماجرا شما بر حق باشيد، ولي در قهر كردن مرتكب اشتباه شده‌ايد. 2. در صورت مقدور نبودن پيشنهاد ياد شده مي‌توانيد شخصي را واسطه كنيد تا از طرف شما عذرخواهي كرده‌، درخواست آشتي كند، زيرا قرآن به وساطت در اين امور، توصيه فرموده است‌: "وَأَصْلِحُواْ ذَات‌َ بَيْنِكُم‌;(انفال‌،1) و خصومت‌هايي كه در ميان شماست آشتي دهيد." 3. اگر راه دوم نيز براي شما امكان نداشت و يا عمل كرديد، ولي از طرف مقابل نتيجه نگرفتيد، شما وظيفه داريد كه خود ـ و يا به وسيلة واسطه ـ به طرف مقابل خبر دهيد كه من با شما قهر نيستم و كدورتي ندارم‌. 4. يكي از راه حل‌ها نيز اين است كه شما شخصي را واسطه كنيد، امّا واسطه از طرف خودش ميانجي‌گري نمايد، نه از طرف شما.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه