در بند سوّم مادّه 59 قانون مجازات اسلامی حوادث ناشى از عملیّات ورزشى، مشروط بر این که سبب آن حوادث نقض مقرّرات مربوط به آن ورزش نباشد، و این مقرّرات هم با موازین شرعى مخالفت نداشته باشد جرم محسوب نمى شود یعنى تحت آن شرایط یک فعل از حالت جرم بودن خارج مى شود، مثلا در ورزش فوتبال یک بازیکن به توپ ضربه اى مى زند، که به صورت بازیکن دیگر اصابت کرده، و منتهى به جراحت یا شکستگى مى گردد چنانچه قوانین و موازین آن ورزش رعایت شده باشد طبق قانون مذکور جرم نمى باشدآیا در این موارد موجب ضمان نمی گردد؟

با توجه به آنچه در سوال مطرح می شود دلیل مسأله این است که هنگامى که افراد وارد بازى مى شوند عملا از یکدیگر نسبت به حوادثى که در طبیعت بازى احیاناً نهفته است، و حتّى اگر طبق مقرّرات هم عمل کنند باز هم این حوادث پیش مى آید، برائت ضمنى مى جویند، شبیه برائتى که طبیب لفظاً یا عملا از مریض مى گیرد، و این کار سبب برائت ذمّه او مى شود. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه