این‌که در روایت زیر گفته شده است حضرت دانیال پیامبر، خداوند را به انجام گناه تهدید کرد. آیا این مطلب صحیح است؟ متنش چگونه توجیه می‌شود؟ ابو جعفر(ع) می‌فرماید: خداوند به داود(ع) وحى کردند که نزد بنده‌‏ام دانیال برو و به او بگو شما گناه کردى و من آن‌را آمرزیدم و تا سه بار گناهانت را بخشیدم، اکنون اگر بار چهارم گناه کنى نخواهم آمرزید. داود نزد دانیال آمد و جریان را به او گفت، دانیال جواب داد تو پیام خداوند را رسانیدى، سپس هنگام طلوع فجر دانیال به مناجات با خدا برخاست و گفت: به عزت و جلالت سوگند اگر مقام عصمت را به من نبخشی به طور مستمر و مداوم نافرمانیت می‌کنم. (اصول کافی ج2 ص316 کتاب ایمان کفر باب توبه).نمی‌دانم چگونه شیعه عصمت ائمه را پذیرفته‌‌اند،‌ در حالی‌که معتبرترین کتابشان این‌گونه به یکی از پیامبران خدا طعنه زده و وی را معصوم نمی‌داند.

روایتی که در پرسش مطرح شده، چنین است: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى‏ دَاوُدَ (ع) أَنِ ائْتِ عَبْدِی دَانِیَالَ فَقُلْ لَهُ إِنَّکَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ وَ عَصَیْتَنِی فَغَفَرْتُ لَکَ فَإِنْ أَنْتَ عَصَیْتَنِیَ الرَّابِعَةَ لَمْ أَغْفِرْ لَک‏ .... فَوَ عِزَّتِکَ لَئِنْ لَمْ تَعْصِمْنِی لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّکَ ثُمَّ لَأَعْصِیَنَّک»‏؛[1] ابو حمزه ثمالى از امام باقر(ع) نقل می‌کند: خداوند به داود(ع) وحى کردند که نزد بنده‌‏ام دانیال(ع) برو و به او بگو شما گناه کردى و من آن‌را آمرزیدم و تا سه بار گناهانت را بخشیدم، اکنون اگر بار چهارم گناه کنى نخواهم آمرزید. داود(ع) نزد دانیال(ع) آمد و جریان را به او گفت، دانیال(ع) جواب داد تو پیام خداوند را رسانیدى، هنگام سحر دانیال(ع) با خداوند مشغول مناجات شد و گفت: بار خدایا پیامبرت داود(ع) به من خبر داد که من تو را معصیت کردم و تو هم مرا آمرزیدى، سوگند به جلالت اگر مرا نگه‌ندارى بار دیگر تو را معصیت خواهم کرد!این روایت را می‌توان این‌گونه تبیین کرد؛ اولاً: عصیان در این روایت همان ترک اولی است که پیامبران نیز گاه دچار آن می‌شدند. ثانیاً: آنچه در پایان روایت آمده به معنای آن است که تنها با عصمت تو است که قادر به ترک گناه خواهم بود و این به معنای تهدید نیست، بلکه مانند آن چیزی است که حضرت ابراهیم(ع) خطاب به خداوند گفته است: «لَئِنْ لَمْ یَهْدِنی‏ رَبِّی لَأَکُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّین»؛[2]‏ اگر پروردگارم مرا راهنمایى نکند، مسلّماً از گروه گمراهان خواهم بود.آنچه شیعه در مورد امامان خود اعتقاد دارد، همین نوع از عصمت است که با هدایت پروردگار حاصل می­‌شود. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه