راههای رقت قلب چیست؟

رقت قلب داریم و ضعف قلب، ممکن است کسى بگوید من در مدت عمرم یک گوسفند را سر نبریده ام یا مرغى را ندیده ام که سر ببرند، این رقت قلب نیست بلکه ضعف نفس است. زیرا همین شخص که مى گوید من تحمل دیدن گوسفند ذبح شده را ندارم وقتى کباب گوسفند را مى خورد و بوى کباب به مشام فقرا مى رسد بى خیال است و قلبش تکان نمى خورد و به فکر آن هانیست. رقت قلب و عاطفه از فضائل انسانى است در حالى که ضعف نفس فضیلت نیست. راهى که انسان با طى آن برابر دستورات الهى خدمتى به خلق خدا انجام مى دهد رقت قلب است و آن راهى که با دستورات الهى برابر نیست، ضعف نفس است.رقیق القلب بودن این است که انسان وقتى فقیرى را دید واقعاً متأثر شود، از قیامت و دوزخ که گفته مى شود، از نابسامانى وضع یک عده اى واقعاً متأثر شود، این را مى گویند رقت قلب. راه رقت قلب هم گناه نکردن است. از حضرت على(علیه السلام) روایت شده است: «ما جَفَّتِ الدُّومُوُع اِلاّ لِقَسوَةِ الْقُلُوب وَما قَسَّتِ الْقُلُوبُ اِلاَّ لِکَثْرَةِ الُّذنُوب»؛ بحارالانوار، ج 70،ص 55. چشم ها گرفتار خشکى نمى شوند مگر در اثر قساوت قلب، و قلب گرفتار قساوت نمى شود مگر در اثر گناه زیاد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 17/500020) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه