اگر پدرى زمين مزروعى و خانه‌ى خود و محوّطه‌ى آن را در زمان حيات خود، طىّ يک نامه‌ى عادّى با امضاى عدّه‌ى زيادى از معتمدين به يکى از فرزندان خود بدون عوض مالى واگذار نمايد و از آن پسر خواسته که پس از مرگ او برايش دو سال نماز و روزه و ده مجلس روضه‌ى سالانه برگزار نمايد، امّا پس از چند ماه بر اثر فشارهاى فرزندان ديگر، پشيمان شده و بعد از آن هم از دنيا وفات نموده است، آيا آن اموال متعلّق به فرزند است يا اموال از جمله‌ى ميراث است؟

اگر پدر خانه و زمين را به فرزند هبه کرده و در زمان حياتش تحويل او داده است، ملک فرزند شده و واهب حقّ رجوع نداشته و ورثه در آن حقّى ندارند.

مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره

مرجع: آیت الله بهجت قدس سره

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه