چرا امامت از نسل امام حسين ـ عليه السلام ـ ادامه يافت نه از نسل امام حسن –عليه السلام؟

همان گونه كه حكمت خداوند ايجاب مي كند پيامبراني براي هدايت انسان ها بفرستد، حكمتش ايجاب مي كند كه بعد از پيامبران هر عصر و زماني، امام و پيشوايي از سوي خدا براي هدايت انسان ها وجود داشته باشد تا شرايع انبياء و اديان الهي را از تحريف و تغيير حفظ كنند و نياز هاي هر زمان را روشن سازند و مردم را به سوي خدا و عمل به آيين پيامبران دعوت نمايند. در غير اين صورت هدف آفرينش انسان كه تكامل و سعادت است بي نتيجه و عقيم مي ماند. بر همين اساس ما شيعيان نيز معتقديم بعد از پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در هر عصر و زماني امامي وجود داشته است. و خط امامت بعد از رسول مكرم اسلام در ذرّيه آن حضرت ادامه يافت. بنابراين امامت اصلي از اصول عقيدتي شيعيان مي باشد كه بر پايه آن جامعه بشري تا زماني كه به حيات خود ادامه مي دهد بايد امامي داشته باشد تا حافظ آيين پيامبر باشد. و در زماني كه بنا به شرايط خاص زمان، امام از انظار عمومي غايب باشد، هدايت و رهبري جامعه بر عهده افرادي است كه به احكام و معارف دين، بيشتر از همه مسلط هستند و از همه عالم ترند. بعلاوه بنابر اعتقاد ما شيعيان امامت امري انتخابي نيست كه افراد بشر فردي را براي رهبري خود برگزينند. بلكه تعيين امام بايد به نص پيامبر باشد. يعني پيامبر هر عصري به امام بعد از خودش صراحتاً اشاره كرده باشد. و نيز تصريح هر امامي به امامت امام بعد از خود، از عقايد ما شيعيان مي باشد. و به عبارت ديگر مي توان گفت كه امام نيز مانند پيامبر از سوي خدا (به وسيله پيامبر) تعيين مي شود همان گونه كه خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: انّي جاعلك للناس اماما اي ابراهيم من تو را امام مردم قرار دادم، علاوه بر اين، يكي از شرايط امامت وجود تقوا در حد عصمت است و مقام علمي والا داشتن. و اين نيز چيزي نيست جز اينكه خداوند تشخيص دهد چه كسي به اين درجه از حد تقوي و علم رسيده است. غير از خداوند كسي چنين قدرت تشخيصي ندارد. به اين ترتيب انتخاب امام به عهده مردم نيست بلكه خداوند خودش امام را انتخاب مي كند و توسط پيامبرانش بر مردم اعلان مي كند كه به اين مي گويند; «نص در امامت» لذا ما معتقديم كه پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ به امر خداوند امامان بعد از خود را تعيين فرموده است در مواردي به صورت عموم؛ در حديث ثقلين فرموده است: «من دو چيز گرانبها در بين شما مي گذارم اولش كتاب خدا كه در آن هدايت و نور است و ديگري اهل بيت من است. به شما توصيه مي كنم كه خدا را درباره اهل بيت من فراموش نكنيد.» بديهي است كه تمام افراد خاندان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نمي توانند چنين مقامي داشته باشند كه با قرآن همسنگ باشند مگر افرادي كه از قوه عصمت و تقوي و علم برخوردار باشند كه بدون شك امامان معصوم را شامل مي شود. در موارد ديگر پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و‌آله و سلم ـ در روايات متعدد هم به تعداد امامان و به نام و نشان آنها اشاره كرده و تك تك آنها را نام برده است. پيامبر ـ صلي الله عليه وآله و سلم ـ در حديثي مي فرمايند:‍ «خداوند چهار پيامبر مبعوث کرد که چهار هزار وصي داشتند و هشت هزار نواده، قسم به كسي كه جان من در دست اوست من بهترين پيامبر و وصيم بهترين وصي و دو نوه ام حسن و حسين ـ عليهم السلام ـ بهترين نواده مي باشند. اسباط از اولاد يعقوب بودند و دوازده نفرند و همانا امامان بعد از من دوازده نفرند كه از اهل بيت من هستند اول آنها علي است و وسط آنها محمد و آخرينشان نيز محمد است و مهدي اين است، همان كسي امت كه عيسي پشت سر او نماز خواهد گذارد، از اينهاست.» ابان بن تغلب از شاگردان امام باقر ـ عليه السلام ـ از آن حضرت در مورد ائمه سئوال كرد. حضرت فرمودند: «عهدي كه پيامبر ـ صلي الله عليه و‌آله و سلم ـ با ما بست اين بود كه بعد از آن حضرت، امامان دوازده نفرند و نه نفرشان از نسل حسين ـ عليه السلام مي باشند و مهدي اين امت از ماست.» ابن عباس از پيامبر ـ صلي الله عليه و‌آله وسلم ـ نقل مي كند كه آن حضرت فرمودند: همانا وصيّ وجانشين من علي بن ابي طالب است و بعد از او دو نوه ام حسن و حسين و بعد از آنها نه نفر از فرزندان و نسل حسين امام هستند. ابن عباس مي گويد: در ادامه شخصي گفت يا رسول الله نام آنها چيست؟ حضرت فرمود: بعد از حسين پسرش علي، و بعد از آن فرزندش محمد سپس فرزند او جعفر و بعد از او موسي، و در پي آن علي (رضا) سپس پسرش محمد (جواد) و بعد از او پسرش علي و سپس پسرش حسن و بعد از حسن پسرش حجة بن الحسن اينها هستند امامان دوازده گانه به عدد نقباء بني اسرائيل درجه شان در بهشت و مكانشان در آنجا هم درجه من است. علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: شخصي از پيامبر ـ صلي الله عليه وآله و سلم ـ درباره حجت هاي خداوند سئوال كرد حضرت فرمودند: من و علي و دخترم فاطمه و حسن و حسين و نه نفر از فرزندان حسين حجج خداوند بر بندگانش هستيم، دشمنان ما دشمنان خداست و دوستان ما دوستان خداوند مي باشند. عبدالله بن عباس از پيامبر ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ نقل مي كند: حضرت فرمودند من و علي و حسن و حسين و نه نفر از نسل حسين پاكان و معصومين هستيم. با توجه به كلام خداوند در مورد كلام حضرت پيامبر ـ صلي الله عليه وآله و سلم ـ كه مي فرمايد: صاحب شما ( يعني پيامبر) سخني از روي هواي نفس نمي گويد و هر چه مي گويد وحي خداست. پس پيامبر از پيش خود اين كلمات و احاديث را بيان نفرموده بلكه از طرف خداوند مأمور بوده اين كلمات را براي مردم ابلاغ نمايد. بنابراين با توجه به روايات وارد شده كه به عنوان نمونه چند موردي بيان شده و اين مختصر بيشتر از اين را گنجايش ندارد، در مي يابيم كه تعيين امام از طرف خداوند بوده كه توسط پيامبرش بر مردم اعلان و ابلاغ شده است چرا كه تشخيص اينكه چه كسي از نسل امام حسن و يا امام حسين ـ عليهما السلام ـ اين شايستگي را دارند كه امام مردم و جانشين پيامبر ـ صلي الله عليه وآله و سلم ـ باشند. در اختيار كسي جز خداوند نيست. لذا چون انتخاب امام از جانب خداوند و توسط پيامبر صورت گرفته، پس هيچ گونه شك و شبهه اي باقي نمي ماند. و ما به امر الهي و دستور پيامبر ـ صلي الله عليه و‌آله و سلم ـ مطيع هستيم. البته نسبت به اين که چرا اين دو برادر هر دو امام هستند اما در نسل هاي بعد چنين نيست و اين که چرا اولاد امام حسين ـ عليه السلام ـ به امامت رسيدند نه امام حسن –عليه السلام، اسراري وجود دارد که خداوند مي داند. اما قطعاً داستان شهادت امام حسين ـ عليه السلام ـ و کربلا در اين انتخاب مؤثر بوده است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه