اينکه مي گويند نام زينب را اگر بر فرزندان خود بگذاريد ستمکش و بد اقبال مي شوند، درست است؟ يعني حديثي وجود دارد؟ آيا ائمه اين نام را بر فرزندان خود نمي گذاشتند؟

در اهميت و تأثير نام مناسب همين بس که اسلام نهادن نام نيک بر فرزندان را از وظايف مهم پدر و مادر نسبت به فرزندان شمرده است.پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ آنقدر به موضوع نام گذاري اهتمام داشت که اگر نام يکي از اصحاب يا شهرها را نمي پسنديد فورا آن را تغيير مي داد.[1]نام حضرت زينب ـ سلام الله عليها ـ را خدا انتخاب نمود. روايت است که در هنگام ولادت حضرت زينب ـ سلام الله عليها ـ پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در سفر بودند، اميرمومنان ـ عليه السلام ـ منتظر ماندند که رسول اکرم (ص) از مسافرت باز گردند تا براي نوزادشان نام انتخاب کنند (آن چنان که براي حسن و حسين ـ عليهما السلام ـ نام انتخاب کرده بود). زمانی که رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ تشريف آوردند. قنداقه حضرت زينب ـ عليها السلام ـ را به دست پيامبر دادند. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ منتظر نزول وحي بودند که جبرئيل نازل شد عرض کرد: «نامش را زينب بگذاريد». رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ کودک را بوسيد و صورت خود را بر صورت نوزاد گذاشت و اشک از چشمان مبارکشان جاري شد. عرض کردند: اي رسول خدا سبب گريه شما چيست؟ فرمود: جبرئيل به من گزارش داد که دخترم زينب در مصيبت ها و بلاها و گرفتاري ها شريک حسين من است.آنگاه توصيه مؤکدي فرمود: «حاضرين به غائبين برسانند و رعايت کنند حال اين دختر را که نمونه و نماينده خديجه کبري ـ عليها السلام ـ است».[2]بنابراين پيش بيني مصيبت ها تنها براي شخص حضرت زينب دختر اميرالمومنين ـ عليها السلام ـ بوده با توضيحي که گذشت و درباره ديگران صادق نيست. چنانکه خودتان میتوانید زندگی افراد با این نام را ببینید و پاسخ سوال خود را دریافت نمایید.ديگر افراد با نام زينب:1. حضرت موسي بن جعفر ـ عليه السلام ـ براي دو نفر از دختران خود نام زينب را انتخاب نمود.[3]2. نام يکي از زنان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ «زينب» بود.[4]3. نام يکي از دختران پيامبر نيز زينب بود.[5]کتابي است با نام «تراجم اعلام الزينبيّات» که زندگي بالغ بر هزار تن از زناني که نام شان زينب بوده و در تاريخ اسلام معروف مي باشند، مورد بررسي قرار داده است. اين کتاب از انتشارات دار الصادقين است و نويسنده آن محمد مهدي فقيه محمدي جلالي (بحر العلوم گيلاني) مي باشد.پی نوشتها:[1]. برگرفته ازآئين تربيت، اميني، ابراهیم، چاپ هفدهم، انتشارات اسلامي پائيز 1381. ص92 ـ 88.[2]. رمز اشک، مهدي احدي امير کلايي، مرکز تحقيقاتي جواد الائمه ـ عليه السلام ـ ، چاپ اول 1379، چاپ باران، ص204، به نقل از الطراز المذهب، ص47.[3]. سبط بن جوزي، شرح حال و فضائل خاندان نبوت(ع)، ترجمه محمد رضا عطائي، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوي، چاپ اول، 1379ش، ص462.[4]. رمز اشک، ص236.[5]. امامان و اهل بيت(ع) در گفتار اهل سنت، انتشارات مکتب اسلام، چاپ اول، پائيز 1377ش، ص153.منبع: اندیشه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه