بنده به دعا و اثرات آن اعتقاد کامل دارم. اما دعایی که بر پایه عقل و منطق استوار باشد. در نظر بنده دعا یعنی خالصانه به درگاه خدا رفته و چیزی را از خداوند بخواهیم. حال یا به واسطه ادبیات و زبان خودمان و یا به واسطه دعاهای معتبر موجود. که البته در دومین مورد فرد باید بسته به سطح توانایی و درک خود مفاهیم دعایی را که میخواند متوجه باشد. اما آنچه که برای من قابل قبول نیست آن است که برخی متدینین برای مقاصد خاصی ذکرهایی را به اسم دعا تجویز میکنند. مثلابرای آنکه خانه دار شوی فلان سوره را فلان مرتبه بخوان.که معمولا هیچ توصیه ای به تفکر در مورد مفاهیم، در این کار وجود ندارد و عملی صرفا کمّی است. یعنی از قران به عنوان دعا و جادو استفاده میکنند. آیا این جنس استفاده های ابزاری از قرانی که برای ما انسانها فرستاده شده تا در آن تدبر کنیم، از نظر دینی صحیح است؟! وآیا این کار گناه و یا حداقل کراهت ندارد؟

قرآن کریم کارکردهای مختلفی دارد،قرآن کریم برنامه زندگی برای رسیدن به سعادت است،توصیه هائی که شده فلان سوره برای افزایش روزی (سوره واقعه مثلاٌ)وسوره دیگر برای روزی شدن حج و..... اینها در روایات از ائمه معصومین علیهم السلام وارد شده وبعضی هم در کلام بزرگان دین بدلیل مجرب بودن آمده است.اینکه باید انسان متوجه معنای دعا باشد کلام صحیحی است لکن خواندن با توجه هم اثر دارد.اگر به قرآن کریم فقط به عنوان حرز ودعا برای رفع گرفتاری ها ورفع سحر نگاه کنیم واز محتوای آن بی خبر بمانیم ،همان است که شما می گوئید لکن ما قرآن را برنامه عمل می دانیم که فرا گرفته شود وجامه عمل بپوشد،ولی همین قرآن خود را شفا دانسته ودر روایات نیز مورد توجه قرار گرفته از این جهت توسل به قرآن برای رفع گرفتاریها وخواندن آیه الکرسی، ومن یتق الله، وامن یجیب المضطر، وحمد، وانا انزلنا ،ومعوذتین و....نه تنها مانعی ندارد بلکه سفارش هم شده است .دقت کنید تا جهت بحث روشن شود.تفصیل خواص سوره ها وآیات قرآن را در جلد 92بحار الانوار ومفاتیح الجنان نیز ببینید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه