آیا رنجی که در زندگی می کشیم برای ارتقاء روحمان است و سیقل دادن روحمان و درکی بهتر از زندگی؟

شتابزدگی و آگاهی محدود ما غالباً پرده ای بر فواید رنج های پیرامون ما می کشند و مانع از آن می گردند تا ارزیابی روشنی از خیر و شر داشته باشیم. ما در برابر رنج، ناشکیبا هستیم، زیرا از علت آن بی خبریم. اساساً به گفته خداوند متعال صبوری در گرو دانایی است[1] همه ما تجربه های گوناگونی در این زمینه داشته ایم. چه بسیار اتفاقاتی را برای خود شر می پنداشتیم، اما پس از آگاهی و تأمل به خیر بودن آن پی بردیم و گذر زمان این مسئله را آشکار ساخت. داروی تلخی که فرزند بیمارمان آن را شر می پندارد، به دلیل نقص آگاهی او درباره نقش درمان گر آن است. {خداوند متعال [می فرماید]: وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ[2] «حتما شما را با اندکی از ترس، گرسنگی و آفت در مالها و جانها و میوه‏ها می‏آزماییم، و مردان صبور با استقامت را مژده بده. (یعنی بلاها و گرفتاریها برای کسانی که مقاومت می‏کنند و ایستادگی نشان می‏دهند، سودمند است و اثرات نیکی در آنان به وجود می‏آورد، لذا در چنین وضعی باید به آنان مژده داد.)» و نیز خداوند متعال فرمود: وَ الصَّابِرِینَ وَ الصَّابِراتِ ...[3] خداوند مغفرت و پاداش بزرگی برای مردان و زنان صبر کننده مهیا ساخته است.» و نیز فرمود: وَ اصْبِرْ حَتَّی یَحْکُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ[4] پیغمبرم صبر پیشه کن تا وقتی که خدا (میان تو و مخالفانت) حکم کند که او بهترین حاکم است. امثال این آیات در مورد صبر و استقامت در برابر مصیبت‏ها و مشکلات در قرآن کریم بسیار است. بدان ای عمو و عموزاده! خداوند عز و جل هرگز لحظه‏ای بلا و سختی دنیا را از دوستش جدا نمی‏کند و هیچ چیز نزد خدا از صبر و مقاومت در برابر مصایب محبوب‏تر نیست. نیز خداوند متعال هیچ گاه دشمنش را لحظه‏ای از نعمت مادی محروم نمی‏کند (یعنی خداوند همواره به دوستانش در دنیا سختی و بلا می‏دهد و به دشمنانش راحتی و نعمت). و اگر این چنین نبود دشمنان خدا هرگز دوستانش را نمی‏کشتند و ظلم و ستم بر آنها روا نمی‏داشتند و از حق خودشان منعشان نمی‏کردند و بر دوستانش غالب و چیره نمی‏شدند.}[5]  رنج هایی که بندگان خوب خداوند متحمل می شوند برای ارتقاء درجه آنهاست و رنج های افراد گنه کار، در واقع اثر گناهشان می باشد که در زندگی برایشان آشکار می گردد چنانکه آمده است:                        {مفضل بن عمر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: ای مفضل: از گناهان بپرهیز و شیعیان ما را از آنها بر حذر دار، به خدا سوگند که گناهان از همه بیشتر در شما شیعیان اثر کند. شما اگر خلاف نظر سلطان را انجام دهید فورا اذیت و آزار او به شما می‏رسد، و این بخاطر گناهانی است که انجام داده‏اید و لذا اگر به کسی مرضی می‏رسد بخاطر گناهانی است که انجام داده است (عکس العمل نافرمانی خداست) و اگر کسی روزیش بریده می‏شود بخاطر گناهانی است که انجام داده است، و اگر کسی مردن برایش سخت می‏شود تا جایی که حاضران می‏گویند: مرگ او را در بر گرفته و این مثال، حکایت از شدت مرگ می‏کند. بخاطر گناهانی است که انجام داده است. مفضل گوید: چون حضرت آنچه بر من ظاهر شد (از ناراحتی و اندوهی که از گفتار امام علیه السلام در باره اثر گناهان شنیدم) مشاهده کرد فرمود: آیا می‏دانید این گرفتاریها برای چیست؟ عرض کردم: نه فرمود: مجازات شما به گناهان در دنیا بخاطر این است که در آخرت به آنها مواخذه نشوید و در دنیا مواخذه شوید.}[6] موفق باشید. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه