اگر کسى «به تقصیر» در گذشته چند سالى قضاى روزه واجب داشته باشد و نگرفته باشد، و هم اکنون نتواند براى هر روز، شصت روز روزه بگیرد و نیز به علّت عدم دسترسى به «بنده»، نتواند آن را آزاد کند و شرایط زندگى او طورى باشد که نتواند شصت فقیر را بابت هر روز روزه‏‌خوارى سیر کند، به کدامیک از طرق زیر مى‏‌تواند عمل نماید: الف)- هر جا فقیرى پیدا کرد او را به عنوان یک فقیر سیر کند تا همین‌طور بشود شصت فقیر براى هر روز از روزهایى که عمدا خورده است. ب)- پول یک غذاى ساده مثلا آبگوشت یا حلوا با نان را محاسبه کرده هر جا فقیرى یافت به او بدهد و او را وکیل کند که با آن پول طعام بخرد و سپس براى خود بردارد. ج)- پول یک غذاى ساده را حساب کرده و به یکى از مراکز خیریه یا مکانهایى که صرف افراد فقیر مى‏نماید، یا به یکى از بنیادها مانند: بنیاد امور جنگ‌‏زدگان، بنیاد شهداء، بنیاد مستضعفین، یا یکى از کمیته‌‌‏‌‌هاى کمک به جبهه‌‌‏‌‌هاى جنگ، و نظایر آن واریز نماید تا به یکى از مصارف فوق برسد. د)- اگر هیچ یک از راههاى فوق نیست، یا راه صحیحترى وجود دارد، با توجه به مراتب بالا مستدعى است جهت انجام تکالیف شرعى بیان بفرمایید.

به ترتیبى که در بند الف ذکر شده عمل نماید صحیح و مجزى است و مى‏‌تواند به هر فقیر یک مدّ طعام که تقریبا ده سیر گندم یا جو یا نان و نحو آن به فقیر بدهد و اگر پول آن را بدهد باید او را وکیل کند که از طرف صاحب پول طعام بخرد و براى خود بردارد.منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، ج‏2، ص487 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه