آیا مصیبت شهادت حضرت زهرای اطهر(سلام الله علیها) سنگین تر است یا مصیبت شهادت امام حسین(ع)؟

1ـ چهارده معصوم(ع) حقیقت واحدی دارند، به تعبیر دیگر «کلهمنور واحد»، همه آنها جلوه کاملی از صفات الهی‏اند که هر کدام بنا بر شرایط زمان، بروز و جلوه خاصی داشته‏اند. اتحاد نور معصومین‏«علیهم السلام‏»، به صراحت در روایات بسیاری از سنی و شیعه وارد شده است، برای مثال:« قال الله تعالی: «یا محمد انیخلقتک و خلقت علیا و فاطمة و الحسن و الحسین و الائمة من ولده نورا من نوری و عرضت  ولایتکم علی اهل السماوات و الارض، فمن قبلها کان عندی من المؤمنین و من جحدها کان  عندی من‏الکافرین یا محمد لو ان عبدا من عبیدی عبدنی حتی ینقطع و یصیر کالشن البالی  ثم اتانی جاحدا لولایتکم ما غفرت له حتی یقرب بولایتکم...»[1]حدیث فوق از احادیث معراج است که حق تعالی خطاب به حضرت رسول ‏«صلی الله علیه وآله‏» می‏فرماید: ای محمد(ص)! من تو و علی، فاطمه، حسن، حسین و ائمه نسل حسین را از نور خودآفریدم و ولایت ‏شما را بر اهل آسمانها و زمین عرضه داشتم، پس هر کس آن را بپذیرد،در پیشگاه من از مؤمنان به شمار می‏آید و هر کس آن را انکار کند، نزد من از کافران محسوب می‏گردد. ای محمد(ص)! اگر بنده‏ای از بندگانم سر بر آستان عبودیت من بساید تا بدانجا که جسمش فرسوده و نزار شود، سپس در حالتی نزد من آید که منکر ولایت ‏شما باشد،هرگز او را نخواهم آمرزید، تا آن که به ولایت‏شما تقرب جوید... البته در ضمیر نا آشکار و آشکار هر مؤمنی، محبت پیغمبر خدا(ص)، امیر المؤمنین(ع)، حضرت زهرا(س) و سایر ائمه هدی(س) هست و همه مؤمنین با یادآوری این مصائب، متاثر می شوند، ولی برای بعضیاز آنها، جریان هایی پیش آمده است که آن جریانها توانسته، لااقل قسمتی از واقعیت آنهارا نشان دهد و بارز و ظاهر کند. و الا فرق نمی‏کند، همه آنها نور واحد هستند. امامحسین علیه السلام در قضایا و مسائل عاشورا از وجود مقدسش، آنقدر فضائل ظهور و بروزکرد که، امکان ندارد کسی واقعا مؤمن باشد و در عمق دل و روحش، امام حسین علیه السلامرا دوست نداشته باشد. 2ـ طبق روایات زیادی که در بیان مصائب وارده بر معصومین(س) رسیده و طبق زیارات متعدده امام حسین(ع) مانند زیارت عاشورا، زیارت اول و نیمه ماه رجب و.... هیچ مصیبتی به عظمت و بزرگی مصیبت اباعبدالله (ع) و واقعه عاشورا نمی رسد. از اهتمام سایر ائمه معصومین(س)، بر حفظ و نگهداری و پاس و بزرگداشتن واقعه عاشورا نیز، می توان این نکته را استنباط کرد، گر چه اهداف واقعی از این برنامه چیزی دیگری بوده است. 3- در حقیقت با ظلمی که بر حضرت زهرا(س) روا داشته اند، بذر و تخم همه مظالم، بدیها و جور و ستمهایی که از این به بعد، بر سایر ائمه(س) و حتی واقعه عاشورا روا داشته شد، در همان مصیبت حضرت فاطمه(س) کاشته شد، فلذا عذاب آن ظالمین، به مراتب بیشتر از بقیه، و ظالمین بعدی باشد و فی الواقع در آن واقعه بود که آن انحراف بزرگ ایجاد شد و اسلام و مسلمین از مسیر اصلی و صراط مستقیم خارج شدند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه