در مورد علم لدنی توضیح دهید. آیا انسان ها هم علم لدنی دارند؟

در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :1- علم لدنی یعنی دانشی که از مقام لدن و از نزد خداوند متعال گرفته شده است، علم لدنی از سنخ علوم دیگر نیست که در کنار آنها بیاید و با آنها سرشماری شود و مثلاً بگویند: علم فقه، اصول، ادبیات، تفسیر، تاریخ، جغرافیا و علم لدنی .2- علم لدنی مانند سایر علوم، دارای مسائل و موضوع و محمول نیست، بلکه علمی شهودی و حضوری است، علمی است فراموش نشدنی، حقیقتی است که روح انسان با آن آمیخته شده و از وجود انسان جدا نمی‌شود، پس اگر معارف عقلی از راه تصور و تصدیق و دانش حصولی به دست آید علم لدنی نیست و اگر سالک صالح به مقام لدن و نزد خدا برسد و از نزد او شهوداً حقیقتی را ادراک کند، چنین دانشی لدنی است.پیامبران الهی و ائمه‌از پیشتازان این علم بوده و پس از آنان برخی از اولیای الهی با ریاضت‌های شرعی و تهذیب و تزکیه نفس خود به این مقام رسیده‌اند. 3- علامه طباطبایی در تفسیر آیه 65 سوره کهف : فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا ... در توضیح علم لدنی می فرماید : هر نعمتى، رحمتى است از ناحیه خدا به خلقش، لیکن بعضى از آنها در رحمت بودنش اسباب عالم هستى واسطه است، مانند نعمتهاى مادى ظاهرى، و بعضى از آنها بدون واسطه رحمت است، مانند نعمت هاى باطنى از قبیل نبوت و ولایت و شعبه ها و مقامات آن.و از اینکه رحمت را مقید به قید من عندنا نموده که مى فهماند کسى دیگر غیر خدا در آن رحمت دخالتى ندارد، فهمیده مى شود که منظور از رحمت مذکور همان رحمت قسم دوم یعنى نعمت هاى باطنى است.و از آنجایى که ولایت مختص به ذات بارى تعالى است هم چنان که خودش فرموده فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ ولى نبوت چنین نیست، زیرا غیر خدا از قبیل ملائکه کرام نیز در آن دخالت داشته، وحى و امثال آن را انجام مى دهند، لذا مى توان گفت منظور از جمله رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا- که با نون عظمت (من عندنا) آورده شده و نفرموده من عندى- از ناحیه من- همان نبوت است، نه ولایت. و به همین بیان تفسیر آن کسى که کلمه مذکور را به نبوت معنا کرده تایید مى شود.وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً- این علم نیز مانند رحمت علمى است که غیر خدا کسى در آن صنعى و دخالتى ندارد، و چیزى از قبیل حس و فکر در آن واسطه نیست. و خلاصه، از راه اکتساب و استدلال به دست نمى آید. دلیل بر این معنا جمله من لدنا است که مى رساند منظور از آن علم، علم لدنى و غیر اکتسابى و مختص به اولیاء است. و از آخر آیات استفاده مى شود که مقصود از آن، علم به تاویل حوادث است . ترجمه المیزان، ج 13، ص: 4744- انسان های دیگر غیر از اولیا و انبیا نیز با نورانیت و رعایت تقوای الهی می توانند متناسب با ظرفیت و سعه معنوی خود از علم لدنی بهره مند گردند و مورد رحمت خاص و بی واسطه الهی قرار گیرند و مستقیما حقیایقی را از عالم غیب و ملکوت دریافت کنند هر چند میزان و مقدار ان با علم لدنی انبیا و اولیا تفاوت دارد . نماز بهترین وسیله وصول به خداوند و دریافت علم و معرفت از ناحیه ذات الهی بدون واسطه غیر است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه