از نظر اسلام و تشیع، محدودۀ اختیار و آزادی چیست؟

آزادی دارای معانی متعددی است و محدودۀ آزادی با توجه به معانی مختلف آن متفاوت است:آزادی به معنای استقلال وجودی که مربوط به وجود مطلق و منحصر در ذات خداوند متعال است که هیچ‌گونه محدودیت وجودی ندارد.آزادی به معنای اختیار که یک بحث فلسفی و کلامی است؛ یعنی انسان در انجام افعال ارادی دارای اختیار است. هر چند ممکن است از نظر حقوقی و شرعی دارای محدودیت و ممنوعیت باشد.آزادی حقوقی (آزادی در انتخاب مسکن، لباس، شغل، همسر و آزادی بیان و عقیده و...) که از نظر اسلام و تشیع محدودۀ آن عدم مزاحمت با مصالح مادی و معنوی و دنیایی و آخرتی انسان است.آزادى مدنى، یا اجتماعى که در مباحث سیاسی از محوریت برخوردار است، در این مقوله می‌گنجد و سؤال اصلى در باب آزادى اجتماعى این است که دولت یا قانون تا چه حد می‌تواند محدود کنندۀ آزادی‌هاى فردى باشد؟جواب به این پرسش آن است که در اندیشۀ سیاسى اسلام، نه آزادى افراطى تجویز می‌شود که موجب فساد و تباهى او گردد، و نه با نگاهى بدبینانه به انسان، او مجبور به پذیرش هر حکومت ناعادلانه‌اى است که همۀ کرامت او را از بین ببرد و از او به جاى موجودى فعّال، مختار و مسئول، مهره‌اى خوار و بی‌اراده بسازد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه