می گویند که خدا دوست دارد که ما در دعای مان اصرار بورزیم . از طرفی ممکن است که این دعا به صلاح ما نباشد . چطور می توانیم این دو را با هم جمع کنیم ؟

این طور نیست که خدا بگوید تا هزار بار خواهش نکنی دعای تو را پاسخ نمی گویم . از نظر نگرش سیستمی ، یک وقت دل ، آنقدر می شکند که تا دعا می کند جواب می گیرد . یک موقع شما باید به بهانه ی این دعا ورز داده بشوید . چیزی که برای خدا مهم است این است که تو بعنوان انسان عالی پیدا بکنی . داشتن یک توپ پلاستیکی برای یک کودک خیلی مهم است ولی کسی که از بالا نگاه می کند تعالی کودک را می بیند که الان توپ را به او بدهد یا دو روز بعد به او بدهد . او بالاخره توپ را می دهد ولی نگاه ، نگاه تعالی این انسان است . پس اصرار در دعا داریم ولی این جور نیست که تا ما اصرار نکنیم خدا چیزی به ما نمی دهد . این دو فرایند جدا است که دارد در شما طی می شود. من معتقد نیستم که خدا دعایی را که به صلاح ما نباشد پاسخ نمی دهد ، ممکن است که پاسخ بدهد. در قرآن داریم که اگر شما این را بخواهید به ضرر شماست . در داستان بنی اسرائیل خدا می فرماید آنچه را که شما خواستید ما به شما دادیم و دیدید که به ضرر شما بود. پس این طور نیست که فیلتری بنام عدم مصلحت وجود دارد که هرچه به صلا ح شما نیست خدا آنرا ندهد ، بعضی مواقع آن چیز که به صلاح شما هم نیست می دهد . پس این در مورد تعالی انسان ، در رابطه با خداست . .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه