تفاوت اجتهاد و مرجعیت در چیست؟

«اجتهاد» از ماده «جهد» در لغت به معنای تلاش و کوشش همراه با رنج است.[1] و در اصطلاح عبارت است از: به کار بردن توانایی‌های علمی و تلاش و کوشش فکری برای استنباط احکام شرعی از منابع آن(قرآن، سنت، عقل و اجماع). بنابر این، کسی که این توانایی را -البته از راه درست آن یعنی تحصیل مقدمات اجتهاد- داشته باشد که احکام شرع را از منابع قرآن و سنت استخراج نماید، دارای ملکه اجتهاد است و به او مجتهد می‌گویند؛ یعنی کسی که در راه به دست آوردن احکام شرعی تلاش و کوشش می‌کند، صرف نظر از این‌که دانش و دست آوردهای خود را در معرض عموم قرار دهد یا نه.اما مرجعیت، یعنی مجتهد در جایگاهی قرار می‌گیرد که دانش و یافته‌های دینی و شرعی خود را در معرض عموم قرار می‌دهد و پاسخ‌‌گوی نیازها و مسائل دینی مردم می‌شود.در اصطلاح رابطه بین این دو مفهوم (مجتهد و مرجع) عام و خاص مطلق است؛ یعنی هر مرجعی مجتهد است، اما هر مجتهدی مرجع تقلید نیست.[2] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه