آیا کسی که کفاره سقط جنین و یا هر گناه دیگری را می پردازد در عالم معنا حقیقتا گناه او نادیده گرفته می شود و عقوبتی برای او در آخرت نیست؟

پرداخت کفاره ، صرفا پرداخت جریمه ای است که در دین، برای این کار در نظر گرفته شده ودر مورد سقط جنین، نوعی از حق الناس نیز می باشد؛ اما قذارت وزشتی گناه در انسان باقی می ماند، مگر اینکه واقعا توبه کند . ودر موردی که شخص از کار خود پشیمان نشده وتوبه نکرده ؛ عقوبت آن را در آخرت وچه بسا در دنیانیز، خواهد دید ، خصوصا در گناهانی که جرات پیدا کرده وآن را بی واهمه، به خیال پرداخت کفاره، انجام می دهد ، واز کرده خود نادم نشده. رابطة عمل و جزا در آخرت نه قرار دادی است و نه از نوع رابطة علّی و معلولی است، بلکه از آن هم یک درجه بالاتر است. در اینجا رابطة «عینیت» و «اتحاد» حکمفرماست؛ یعنی آنچه که در آخرت به عنوان پاداش یا کیفر به نیکوکاران و بدکاران داده می شود تجسم خود عمل آنهاست. قرآن کریم می فرماید: «یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سوءٍ تَوَدُّ لَوْ اَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ اَمَداً بَعیداً؛ آل عمران/30 روزی که هر کس آنچه از کار نیک یا زشت انجام داده است حاضر می بیند، آرزو می کند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت درازی فاصله می بود». .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه