آیا می توان گفت بعضی از آیات قرآن ،فقط در صدر اسلام اعتبار داشته است؟

انسان دارای یک سلسله نیازهای ثابت است و یک سلسله نیازهای متغیر؛ نیازهای ثابت انسان قوانین ثابتی را طلب می کند و نیازهای متغیر قوانین متغیر. از جنبه دیگری اگر به این مسأله نگاه کنیم باید بگوییم در زندگی فردی و اجتماعی اموری هستند که همواره دارای مصلحت می باشند و برای رشد فرد و جامعه وجود آنها ضروری است و اموری هستند که همواره برای فرد و جامعه مضر هستند واز موانع رشد به شمار می روند. این امور چون مصلحت و مفسده آنها ثابت است و اختصاص به زمان یا مکان خاصی ندارد، منشأ وضع قوانین ثابتی می شوند. پیشرفت علم و تکنولوژی، تبدیل زندگی های بدوی و ساده به پیچیده و گسترده، رشد جمعیت، تغییر ابزارهای زندگی و... هیچکدام باعث نمی شوند که این قوانین تغییر کنند چون این قوانین برخاسته از نیازهای ثابت انسانند و دارای مصالح و مفاسد ثابتی می باشند. به عنوان مثال حس پرستش یک نیاز ثابت در درون همه انسان ها است. فطرت و سرشت انسان ها به گونه ای است که همواره به سوی یک موجود متعالی گرایش دارد؛ دوست دارد بنده او باشد و او را تقدیس و تنزیه کند، انیجا است که ما می توانیم به دعا به عنوان یک قانون ثابت در زندگی همه انسان ها در همه اعصار توجه نماییم. یا شراب موجب از بین رفتن قدرت تفکر و نیروی عقل می شود واین اختصاص به انسان خاصی ندارد این امر باعث می گردد که ما شاهد یک قانون ثابت به عنوان حرمت شرب خمر در فقه باشیم. با توجه به مطالب فوق باید گفت عموم دستوراتی که در قرآن کریم می باشد جهان شمول بوده و همه انسان ها و جوامع رادر بر می گیرد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/10300) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه