سلام؛ روایاتی وجود دارد که قرائت قرآن و حتی نگاه‌کردن به آن‌را دارای پاداش می‌داند، پس چرا امام علی(ع) فرمود: در قرائت قرآن بدون تدبر هیچ خیری نیست؟ اگر قرائت بدون تدبر هیچ فایده‌ای ندارد، پس افرادی که عربی نمی‌دانند بیهوده قرآن می‌خوانند!

استفاده از برکات قرآن کریم برای همگان به یک اندازه نبوده و هر کس به اندازه‌ی دانش و آگاهی و نیز اخلاص و میزان ارتباطش با خدا می‌تواند از قرآن استفاده نماید؛ حتی افرادی که سوادی ندارند با نگاه‌کردن و یا کسانی که به زبان عربی مسلط نیستند با قرائت بدون درک معنا و مفاهیم می‌توانند از برکات قرآن بهره‌مند شوند. همین‌طور کسانی که به زبان عربی مسلط هستند، ولی هنگام قرائت قرآن، به معانی و مفاهیم توجه چندانی نداشته و فقط به قصد ثواب قرائت می‌‌کنند، این‌گونه نیست که از برکات قرآن بدون بهره باشند؛ زیرا کسی که قرآن را به قصد ثواب و نزدیک‌شدن به خدا، به قرآن نگریسته یا آن‌را قرائت می‌کند، خالی از تفکر نیست؛ زیرا قرآن را از آن جهت که سخن خداوند است، نگاه یا قرائت می‌کند و توجه به خدا و قداست سخن او در حقیقت نوعی تدبر و تفکر در قرآن است.[1]بنابراین، روایاتی که از قرآن‌خواندن بدون تفکر و تدبر نکوهش می‌کنند،[2] مخاطبش کسانی هستند که حتی این‌گونه توجه را نیز نداشته باشند، و یا به عمد و یا با امکان آموختن قرآن و تدبر بیشتر، اما به این مسئله اهمیتی ندهند.البته شاید منظور امام(ع) از این سخن که «در قرائت بدون تدبر، هیچ خیری نیست»،[3] کم بودن ثواب و خیر است؛ یعنی ثواب و خیر قرائت بدون تدبر نسبت به قرائت با تدبر، بسیار اندک است؛ و تعبیر «هیچ خیری نیست» تعبیری کنایه‌‌ای و مبالغه‌آمیز برای بیان کم‌ارزش بودن آن است که نظیر آن در روایات بسیار است؛ مانند این‌که در روایات آمده است: «نماز همسایه‌ی مسجد، در غیر مسجد، نماز نیست».[4] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه