یک سنی از من سوال کرد که برخی از امامان ما(ع) پسرانی داشته اند به اسم عمر و عثمان، او می گفت اگر عمر نسبت به حضرت فاطمه (س) یا حضرت علی(ع) قساوت به خرج داده است، چرا پسران خود را عمر یا عثمان نام گذاری کردند؟

اعتقادی این مکتب با اهل سنت آن قدر عمیق و جدی و مستحکم است که با مسائل جزئی اینگونه ای، قابل تبیین و تفسیر نیست. عقاید و مرام تشیع ناشی از ادله عقلی و نقلی محکم و استواری است که از قرآن کریم و سنت پیامبر، اخذ شده است و هرگز به مسائل جزئی از قبیل نام گذاری و ... به توصیف نمی آید. و بهتر است به جای طرح این مباحث، ما به ادله تشیع بپردازیم و آنها را ارزیابی کنیم که اگر دلیل محکم و ارزشمندی یافتیم بپذیریم و اگر ضعیف و غیر معقول است از آن دست بکشیم 2- با توجه به مقدمه فوق می گوییم که: ائمه علیهم السلام به این امور جزئی اعتنایی قائل نبودند. و هرگز برای اینکه هماهنگی خود را با خلفاء بیان کنند اسم فرزندان خود را به نام آن نام گذاری نمی کردند از سوی دیگر اسامی عمر، عثمان و ابوبکر (که ابوبکر کنیه است نه اسم) در آن عصر مختص به این افراد نبوده است و تنها خلیفه دوم عمر نبوده است بلکه اسامی دیگران هم بوده اند و ابوبکر هم چنانچه بیان شد کنیه است چون پسر بزرگ او بکر بوده است به ابوبکر شهرت یافته است و کنیه گرفته است و الا نام ابوبکر خلیفه اول عبدالله است است نه ابوبکر و همینطور عمر، که اسم مجموعه ای از صحابه پیامبر اکرم(ص) بوده است. و همینطور امام بعضی از اسماء مثل محمد و عباس، را روی فرزندان خود گذاشت. حال آن کس که ادعا می کند که امام به خاطر خلفاء این اسامی را بر فرزندان خود نهاده است، چه دلیل و مدرکی داشته، این در حالی است که امام در نهج البلاغه مانند خطبه سوم (شقشقیه) به شدت تمام آنان را نقد می کند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه