امام زمان(عج)، عصاره هستی و مجموعه همه فضایل و خوبی ها و زیبایی ها و وارث همه کمالات و صفات نیک و الهی همه انبیاء و اولیاء(ع) می باشد.

امام زمان(عج)، عصاره هستی و مجموعه همه فضایل و خوبی ها و زیبایی ها و وارث همه کمالات و صفات نیک و الهی همه انبیاء و اولیاء(ع) می باشد. چیزی که مهم است معرفت عمیق نسبت به آن بزرگوار و کسب رضایت و خشنودی آن سرور کائنات است که عین رضایت و خشنودی خداوند متعال است و هیچ گونه فاصله و گسستگی بین این دو نمی باشد. برای شناخت و پیوند با امام زمان علیه السلام باید در دو وادی سیر و حرکت کرد: 1- سیر نظری و علمی: تا انسان محبوب و مقصود خود را خوب نشناسد و تصویر واضح و شفافی از او نداشته باشد و با ویژگی ها و خصوصیات او آشنا نباشد، نمی داند باید در جستجوی چه کسی باشد و چه مقدار باید در این راه هزینه نماید و مقصد و هدف و محبوبش دارای چه ارزش و قیمتی است. بنابراین در اولین گام باید از طریق کتاب هائی که در مورد آن مولا و سرور نوشته شده با زندگانی و شخصیت و شرح حال آن بزرگوار از قبل از تولد و هنگام تولد و بعد از آن و سخنانی که از ایشان نقل شده و اهداف و خواسته ها و آرمانهای ایشان آشنا شد و در این فضا و جو مدتی تنفس کرد تا آمادگی برای تحصیل رضایت و خواست و اطاعت آن مولا فراهم گردد. 2- سیر عملی: پس از شناخت نسبی امام زمان(عج) و آشنائی با خواسته ها و اهداف و آرمان های والای آن عصاره خلقت و کعبه امید و آمال همه پیامبران و اولیا و نیکان در طول تاریخ، باید در جهت گام برداشتن در مسیر خواسته ها و کسب رضایت و خشنودی ایشان قدم برداشت و این سیر و حرکت عملی نقش عظیمی در انس و ارتباط نزدیک و آشنائی عمیق با ایشان دارد. مطالعه در زندگانی کسانی که به شرف دیدار آن ماه کنعانی نائل شدند، این نکته را به ما می آموزد که آن سعادتمندان نوعا از کسانی بوده اند که مطیع خداوند و پیرو حقیقی دین و آئین و عامل به دستورات و خواسته ها ی ایشان بوده اند و در اطاعت و پیروی از ایشان در جایگاه رفیعی بوده اند. اطاعت ایشان همان اطاعت خداوند است و خواسته های ایشان عین خواسته های خداوند است و در این آستان جز پیروی کامل و عمل به دستورات الهی و انجام واجبات و دوری از محرمات از کسی چیزی نمی خرند. توسل حقیقی همراه با اضطرار و دلشکستگی در کوی آن سرور زمینه ساز لطف و عنایت آن بزرگوار و مورد رحمت قرار گرفتن در بارگاه ملکوتی او می گردد. دوری از گناه و محرمات و آلودگی ها در جلب توجه آن سرور و پذیرفته شدن در بارگاه ایشان نقش عمیق و تأثیر به سزائی دارد. البته باید توجه داشت که ما وظیفه ای در رابطه با ملاقات و دیدار آن امام همام و یار سفر کرده ای که صد قافله دل همره اوست نداریم. بلکه وظیفه ما عمل به خواست ایشان وکوتاهی نکردن نسبت به وظایفی است که در قبال ایشان داریم و مهم آشنائی عمیق و معرفت شایسته نسبت به ایشان است و ملاقات و رابطه با ایشان از اموری است که ما به درستی نمی دانیم چه شرایط و زمینه هائی لازم دارد، هر چند اجمالا می دانیم اطاعت و پیروی و بندگی خالصانه و صادقانه و توسل و یاد و توجه به آن عزیز زهرا(س)، در این امر نقش ویژه ای دارد. در هر صورت این کار امری تدریجی است و باید با رفق و مدارا و صبر و حوصله باشد و کم کم زمینه اطاعت و خشنودی آن سرور را فراهم آورد. اگر انسان طالب محبوب و مطلوبی باشد باید دائما به یاد او باشد و نام و یاد او را از یاد نبرد: گرت هواست که معشوق نگسلد پیوند     نگاه دار سر رشته تا نگه دارد این راه، راه مقدسی است که هیچ انسانی دست خالی از آن بر نمی گردد و معامله پرسودی است که کسی در آن دچار خسران و زیان نمی گردد. و براى این که از یاران واقعى امام زمان(عج) باشیم، باید از رهنمودهایى که در زیارت حضرت مهدى(عج) در روز جمعه آمده استفاده کنیم. در آن زیارت شریف مى خوانیم از خدا مى خواهم که: ان یجعلنى من المنتظرین لک والتابعین والناصرین لک على اعدائک ؛ {Mاز کسانى باشم که در انتظار مهدى(عج) و پیروان و یارى کنندگان علیه دشمن تو قرار گیرم M}. در این فراز از زیارت سه عنوان آمده است: 1- انتظار، 2- تبعیت، 3- نصرت. حالت انتظار، حالت آمادگى است؛ آمادگى فکرى، روحى و داشتن برنامه براى رسیدن به هدف. مرحله دوم تبعیّت است؛ تبعیت از آرمان هاى موعود و تخلّق به آن اخلاق پسندیده و صفات مورد نظر امام(ع) که در تعلیمات ائمه(ع) دیده مى شود. مؤمن منتظر تابع فرمانده است؛ نه آن که به هواهاى خویش اقتدا کند و چنین است که در دعاى غیبت مى خوانیم: و قوّنا على طاعته و ثبتنا على متابعته...؛ {Mخدایا مرا بر اطاعت وى توانا و بر پیروى اش ثابت قدم بدار و مرا بر این امر (انتظار) شکیبا گردان تا آن که شتاب در آنچه تو تأخیرش را مى خواهى و تأخیر در آنچه تو شتاب کرده اى نخواهم و از آنچه پوشیده اى جست وجو نکنم و بحثى در آنچه پنهان نموده اى نداشته باشم و با تو در تدبیرت منازعه نکرده و نگویم چگونه و چرا ولى امر ظهور نمى کند؟!M}. مرحله سوم نصرت است. عاشق راحتى معشوق را مى خواهد نه راحتى خویش را و براى این است که عاشق منتظر، تلاش گر است. در این مشکلات موجود نیز منتظران واقعى، بى تفاوت نیستند و به اندازه توان خویش، در دعوت به حق مى کوشند تا شاید همراهانى براى این راه طولانى آماده کنند. مسائلى دیگر چون اُنس با ولى عصر(عج) و توسل به او و اهداى ثواب اعمال نیک به آن حضرت و دعا براى آن وجود عزیز، از روش هایى است که متحلّى کننده صفات یک منتظر خوب است. آنچه مهم است این که سطح درک و اندیشه خویش را در موارد یاد شده بالا ببریم و از موضع صحیح ترى بنگریم. براى مثال توسل نباید وسیله اى براى رسیدن به خواسته هاى محدود خودمان باشد؛ گرچه آن مهربان از این خواسته ها نیز غافل نیست. خواندن گفتارهاى آن امام(ع) که جمع آورى شده و ذکر دیدارهاى شیرین معنوى آن عزیز ما را به مطلوبات موعود(عج) بیشتر آشنا مى سازد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه