تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
حمزه فرزند «محمد طیار»، فرزند «عبدالله» بود که به کنیه «ابو عماره» نیز نامیده میشد.[1]با آنکه «طیار» لقب پدرش بود، اما گاهی این لقب در مورد خود حمزه نیز مورد استفاده قرار میگرفت.[2]حمزه از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بود.[3] از جزئیات زندگی او اطلاعاتی در دست نیست؛ از اینرو برخی او را مجهول الحال دانستهاند؛[4] با این وجود در مدح و ستایش او روایاتی وارد شده است: 1. امام صادق(ع)، حال «حمزه طیار» را از «هشام بن حکم» جویا شده و بعد از شنیدن خبر وفاتش، بر او درود فرستاده و فرمود: «خدا شادابی و خوشی را نصیبش فرماید. او با جدیت و پشتکار از ما اهل بیت دفاع میکرد».[5]2. مشابه ماجرای بالا در مورد «ابو جعفر احول» نیز رخ داد که امام حال حمزه را از ایشان جویا شده و با شنیدن خبر وفاتش بر ایشان درود و رحمت فرستاد.[6]3. حمزة بن طیار گفت: امام صادق(ع) دستم را گرفت و نزد خود نشاند. سپس نام ائمه(ع) را یک یک برشمرد، تا به امام باقر(ع) رسید و دیگر چیزی نفرمود. عرض کردم: خدا مرا فدای شما کند، هرگاه اناری را بشکافید و بفرمایید: قسمتی از آن حلال و قسمت دیگر حرام است، من شهادت خواهم داد که آنچه شما حرام اعلام کردهاید، حرام بوده، و آنچه شما حلال اعلام کردهاید، حلال است.[7]بر اساس این روایات و نیز ستایش امام صادق(ع) از ایشان، برخی مبنا را بر قبول روایات او قرار دادهاند.[8] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.