تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
پیرامون پرسش شما باید به مطالبی چند اشاره کرد:
1. کلمه عشق ،عاشقو معشوق در متون دینی بسیار کم به کار رفته است و به جای آن حب شدید و معانی نظیر آن استعمال شده است مانند آیه شریفه:
“وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَاداً یحِبُّونهُمْ کَحُب اللَّهِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُوا أَشدُّ حُبًّا لِّلَّهِ”
“بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب میکنند؛ و آنها را همچون خدا دوست میدارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان)، شدیدتر است”[i]
قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیم
بگو: اگر خدا را دوست میدارید از من پیروی کنید تا او نیز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بیامرزد، که آمرزنده و مهربان است.[ii]
2.عظمت پروردگار متعال به گونه ای است که این واژه ها را( باتوجه معنای متعارف امروزی که مقداری تنزل یافته ودر سلک مفاهیم بلند اخلاقی نمی گنجد) شاید نتوان به راحتی به او منسوب کرد.
3.اما با توجه به معنای والای عشق حقیقی که در واقع همان عشق به خدای متعال است ،می توان در بسیاری از کلمات عرفا و حکما تعابیری از عشق و مفاهیم آن مشاهده کرد.
برای مطالعه بیشتر میتوانید ضمن جستجو در سایت با واژه عشق بع لینک های زیر نیز مراجعه نمایید:
جایگاه و واژه عشق در عرفان .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.