اگر ولايت فقيه صبغه كلامي دارد، آيا متعلّقات بحث ولايت فقيه مثل كيفيت نصب ‏فقها از حيث واحد يا متعدّد بودن فقيه منصوب، شرايط ولي فقيه، مطلقه بودن اختيارات و… نيز به تبع اصل، ‏با دليل عقلي اثبات مي‌شود يا برخي از آنها با دلايل نقلي قابل اثباتند؟‎

مطالب ولايت فقيه، گاهي با دليل عقلي صرف اثبات مي‌شود و گاهي با دليل نقلي محض و گاهي با ‏دليل ملفّق از عقل و نقل. اصل لزوم رهبري در محور مكتب و آنچه مورد نياز نظام است، با دليل عقلي و ‏كلامي ثابت مي‌شود و چون دليل عقلي، لبّي است و ممكن است اطلاق نداشته باشد، شايد نتواند تمام ‏خصوصياتش را در مسائل جزئي ثابت كند. هر چه كه از بحث ولايت فقيه به اصل نظام برگردد، زيرمجموعه ‏همان دليل لبّي است و اگر به اصل نظام برنگردد، شايد اطلاقات ادلّه لفظي آن را ثابت كند.‏‎ ‎تذكر: عبارات «ممكن است» يا «شايد» كه در پاسخ آمده است، راجع به خصوصيات جانبي دليل عقلي و ‏كلامي است وگرنه اصل دلالت دليل عقلي و كلامي بر ولايت فقيه، تام است؛ ولي چون چنين دليلي لفظ ‏ندارد، فاقد اطلاق است و براي تأمين جهات مشكوك آن بايد از اطلاق دليل‌هاي لفظي استمداد نمود.‏‎ ‎‏‏‏‏‏مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه، ص 397)‏ .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه