چرا یک بخش خمس به سادات تعلق دارد ؟ آیا این یک امتیاز نیست که دیگر مسلمانان از آن بهره ای ندارند و آیا این تبعیض محسوب نمی شود ؟

پاسخ شما در پرتو عنایت و توجه به مباحث ذیل میسر می گردد: در مباحث فقهی بحث می گردد که آیا خمس امر وحدانی است یا نه ؟ نظر پذیرفته شده اینست که خمس یک امر وحدانی است و ملک امام معصوم (ع) می باشد و امام معصوم (ع) مالکیت خمس را اعتبارا از پیامبر (ص) و پیامبر (ص) هم از خداوند تعالی گرفته است یعنی این گونه نیست که همه مصارف شش گانه و مطروحه در آیة خمس [i] مالک تلقی گردند ، [ii] و لذا مصرف نصف خمس به سادات اختصاص ندارد و در صورتی که آنها بی نیاز گردیدند ، می توان آن مقدار را صرف غیر سادات کرد. بله اموالی که به عنوان خمس در نزد امام معصوم (ع) است به امام بعدی می رسد و ورّاث دیگر، از آن ارث نمی برند چون جهت امامت یا حیثیت تقییدی است و یا حیثیت تعلیلی ، اگر حیثیت تقییدی باشد مقام امامت مالک می شود نه شخص امام و اگر حیثیت تعلیلی باشد شخص امام مالک می شود امّا بخاطر جهت امامت. پس آنی که امام نیست ، از آن ارث نمی برد چه حیثیت تقییدی (بجهة الامامة  ) باشد و چه حیثیت تعلیلی (لجهة الامامة ) . [iii] 2- علی ای حال خمس فقط به مصرف فقرای سادات رسانده می شود و به همه آنان پرداخت نمی گردد و لذا اگر مقدار خمس دریافتی از نیاز سادات زیادتر باشد ، در مصالح عمومی مصرف می گردد همچنانکه اگر احتیاجات فقرای سادات از میزان خمس بیشتر باشد ، کمبود حاصله باید از بیت المال جبران شود. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه