جايي که حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ بت ها را شکست آيا بيت المقدس بود يا کعبه؟ به عبارت ديگر چه مکاني بود؟

قصه حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ در 24 سوره و در 65 آيه از قرآن ذکر شده، آن حضرت يکي از انبياي بزرگ الهي است که اولوالعزم ناميده شده، مقامات معنوي حضرت ابراهيم فزون از آن است که در قلم و بيان بگنجد. قرآن از تولد و نشو و نما و تربيت ابراهيم و افکار و انديشه هاي بلند و سرآمدي عبوديت ابراهيم سخن بسيار گفته است، احتجاجات ابراهيم در مقابل بت پرستان و مجادلات و مبارزات آن حضرت در مقابل طاغوت بزرگ، بهترين الگو براي خداپرستان و مبارزان راه حق است. که در برابر طاغوتیان چگونه موضع گرفته و چگونه بر قدرت الهي تکيه کنند، ابراهيم در مقابل مشرکان به تنهايي و بدون هيچ نيروي مادي و با تکيه بر نيروي الهي و توکلي وصف ناپذير ايستادگي و به عنوان قهرمان مبارزه در تاريخ چهره اي درخشان از خود به يادگار گذاشت. خاندان ابراهيم: ابراهيم فرزند تارخ فرزند تاجرد فرزند ساروغ فرزند ارغو فرزند قالغ فرزند عابر فرزند شالخ فرزند قينان فرزند ارفحشد فرزند سام فرزند حضرت نوح پيامر ـ عليه السلام ـ آزر عموي ابراهيم است که برخي به اشتباه او را پدر ابراهيم دانسته اند. نام مادر ابراهيم ورقه خواهر ساره مادر حضرت لوط که هر دو دختران لاحج هستند که از پيامبران الهي بود. مادر ابراهيم از شهر بيرون رفت و به غاري رسيد به درون غار وارد شد و ابراهيم در روز اول ذيحجه متولد شد، و مادرش از ترس آگاهي مأموران طاغوت او را در غار رها کرد و هفته اي يک بار به او سر مي زد و با عنايت الهي ابراهيم دوران رشد خود را مي گذرانيد، هفت سال ابراهيم در اين غار مخفي بود. علت اختفاي تولد ابراهيم به اين سبب بود که منجمان به نمرود خبر دادند کودکي در قلمرو حکومت تو ولادت يابد که با تو مبارزه کند. از اين روي او جهت پيشگيري دستور داد که زنان در آن شب از مردان جدا شوند... تا ابراهيم به وجود نيايد... محل تولد ابراهيم، کلده منطقه اي در بين النهرين بود و داراي دولتي بود که در منابع تاريخي ذکر شده، همان دولتي است که با آشور گفته مي شود در منطقهي بابل که در عراق فعلي مي توان براي آن ديرينه پيدا کرد. ابراهيم پس از قضيه درگيري با بت پرستان و نمرود و آتش افکندن آن حضرت که در منطقه بين النهرين و بابل روي داد به حران رفت و با همراهان خود از حران به کنعان مهاجرت نمود و مردم را به توحيد و خدا پرستي دعوت مي کرد. و پس از قحطي که در کنعان واقع شد به مصر مهاجرت نمود و از مصر به فلسطين و بلاد شام رفت و از آنجا به شهر حبرون که به الخليل مشهور شده و هم اکنون نيز به آن نام موسوم است رفت و در آنجا وفات کرد. از آنچه گذشت معلوم مي شود محلي که ابراهيم بتها را شکست نه مکه بود (خانه کعبه) نه بيت المقدس، بلکه سرزميني که ابراهيم بتها را شکست سرزمين مادري و محل تولد او منطقه بابل (ظاهراً در محل کوفه فعلي قرار داشته) که تحت حکومت کلده بود و اهالي و پادشاه اين سرزمين بتکده داشته. نام پرستشگاه (بل مردوک) بود که کورش پس از تصرف بابل در آنجا تاجگذاري نمود و آنها را مي پرستيدند و به نحوي که شغل برخي از مردم اين ناحيه ساختن بت و فروختن آنها بود و برخي از بتهاي معروف آنها معبد خاص داشت، دولت هاي کلده و آشور عيلامي هر دو بت پرست بودند. اين دولت ها صاحب تمدن ديرپاي بين النهرين بودند و در علومي مثل نجوم و رياضي و برخي از علوم ديگر مهارت داشتند، اين دولتها توسط دولت هخامنشي نابود شدند و اين منطقه (عيلام) جزو قلمرو ايران گرديد. بخت النصر از پادشاهان اين منطقه بود که قوم يهود را به اسارت گرفت و کوروش پس از آزاد سازي اين مناطق توانست يهوديان را از اسارت آنها آزاد سازد که خداپرست بودند و اين کار قبل از سرنگوني دولت آشور و کلده بوده که حکومت آنها تا حکومت هخامنشيان استمرار داشت، جنگ بين مادها و قدرت هاي بين النهرين (دجله و فرات) (عراق فعلي) سالها ادامه داشت، که از زمان حضرت ابراهيم تا پس از موسي حکومت در مرکزيت حکمراني جهان در بين النهرين عراق فعلي قرار داشت و مردم آن همه بت پرست بودند و اين حکومت توسط هخامنشيان در نهايت سرنگون شد و امپراطوري هخامنشي جاي امپراطوري بزرگ آشور و کلده را گرفت، و ابراهيم در اين سرزمين مي زيست. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه