چندی پیش در مجله ی خانواده (سال شانزدهم - تاریخ 15/11/85) در صفحه ی دینی درباره ی نجاست نوشته بود که: «نجاست پسر شیرخواره نجس نیست». آیا واقعا این حکم از کدام روایت نشأت گرفته است؟

مسأله ی که به آن اشاره نموده اید در کتاب های فقهی به این صورت آمده است: «اگر چیزی به بول (ادرار) پسر شیرخواری که غذاخور نشده و شیر خوک نخورده نجس شود چنان چه یک مرتبه آب روی آن بریزند که به تمام جاهای نجس آن برسد پاک می شود. و در لباس و فرش و مانند این ها فشار لازم نیست». پس اولا؛ مدفوع پسر شیر خوار، مشمول این حکم نمی باشد، ثانیا؛ در عبارات فقها این تعبیر وجود ندارد که ادار پسر شیر خوار نجس نیست.این مسأله تقریبا مورد اجماع تمام فقهای اسلامی - شیعه و سنی – است و مستند فتوای فقها، جمعی از روایات است که در کتابهای فقهی و روایی آمده است.البته آنچه به نقل از مجله نام برده، نوشته اید در تاریخ فقه اسلامی به این صورت آمده است که: کسانی مانند اسکافی و صدوق معتقدند: بول (ادرار) پسر شیرخواری که هنوز غذاخور نشده نجس نیست. پس طبق این دیدگاه هم، غائط (مدفوع) پسر شیرخوار، نجس است و تنها ادرار، نجس نیست.نتیجه این که؛ آن چه از مجله مذکور نقل کردید، اولا؛ مخالف فتوای تقریبا تمام فقهاست ثانیا؛ با فتوای کسانی مثل صدوق هم موافق نیست. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه