در روایتی که اهل سنت نقل کرده‌‌اند آمده است: خداوند 99 اسم دارد که هرکس آنها را بر شمرد وارد بهشت می‌‌شود، چگونه چنین چیزی را از نظر عملی می‌‌توان تطبیق داد؟

همان‌طور که در کتاب‌های اهل سنت نقل شده است، خدای تعالی ۹۹ نام دارد که از صد، یکى کم است و هر کسی آنها را احصاء کند داخل بهشت شود.[1] در منابع شیعه نیز این معنا از طریق امامان(ع) و به نقل از حضرت امام علی(ع) و ایشان هم از پیامبر(ص) وارد شده است: «إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى تِسْعَةً وَ تِسْعِینَ اسْماً مِائَةً إِلَّا وَاحِداً مَنْ أَحْصَاهَا دَخَلَ الْجَنَّةَ».[2]احتمالاً اولین کسی که این عبارت را توضیح داد، شیخ صدوق باشد که دیگر بزرگان در کتاب‌های خود همین تفسیر را نقل قول کرده‌اند. شیخ صدوق می‌گوید: منظور از «احصاء» شمارش کردن آنها نیست، بلکه به این معنا است که انسان به آنها احاطه پیدا کند و معانی این صفات را درک کند.[3]مفسران قرآن کریم نیز این روایت را در کتب تفسیری خود آورده و به تفسیر آن پرداخته‌اند و گفته‌اند: منظور از «احصاء» این است که به این اسم‌ها و صفات و متصف بودن خدا به این اوصاف، ایمان داشته باشد، و بکوشد آنها را در وجود خود پیاده و منعکس سازد.[4] متّصف شدن به این نام‌ها، انسان را به بهشت اسماء نائل می‌کند و انسان با ریاضت‌های قلبی مظهر اسمای الهی و آیت بزرگ خدا می‌شود و وجودش وجودی ربّانی خواهد شد.[5] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه