اگر انسان افسرده باشد، البتّه نه از نوع خيلى شديد، بلكه از نوعى كه دكترها و روانشناسان تشخيص افسردگى مىدهند، و در اين مدّت عمداً نمازش را ترك نموده و روزه هم نگيرد، و به خدا بدگمان شود، و از رحمت او مأيوس گردد، و كشف حجاب نمايد، در حالى كه آگاه و عاقل است، حكمش چيست؟

انسان بايد هميشه به خداوند قادر مهربان اميدوار باشد، و آنچه را او دستور داده از نماز و روزه و حجاب و ساير وظايف دينى انجام دهد، و از رحمت واسعه او مأيوس نباشد، كه نا اميدى از گناهان كبيره است. و هيچ كس حق ندارد به بهانه افسردگى وظايف شرعى خود را ترك كند مگر اينكه بر اثر افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه