چه اعمالی انجام دهیم تا از بهشتی بودن خود تا حدودی مطمین شویم؟و چه اعمالی انجام دهیم تا از دوزخ دور شویم؟

 در پاسخ به این سوال باید گفت شرط اول ورود به بهشت اعتقاد به خداوند و یگانگی او و نفی هر گونه شرک از اوست. در کنار این عقیده به معاد و نبوت و ایمان به آنچه انبیای الهی آورده اند نیز لازم است. اما بعد از مرحله عقیده نوبتبه مرحله عمل می رسد یعنی بعد از قلب و جوانح انسان، اعضا و جوارح انسان نیز در عمل مطابق با آن عقیده عمل کنند. اما اعمالی که در نتیجه  ایمان به خداوند و معاد و نبوت از انسان توع می رود از این قرارند:  الف ) اعمالی که بهشت را تضمین می کند. ۱- شهادتین  ۲- استقامت بر طاعت خداوند و رسول  ۳- شهادت در راه خدا  ۴- تلاوت قرآن  ۵- حفظ و شناخت اسماء الحسنی  ۶- تلاوت بعضی سوره ها  ۷- تسبیح (سبحان الله گفتن) و تحمید (الحمدالله گفتن) و تهلیل (لا اله الا الله گفتن) و تکبیر (الله اکبر گفتن)  ۸- شهادتین پس از وضو  ۹- گفتن (لا حول ولا قوه إلاَّ بالله)  ۱۰- دعای سید الاستغفار  ۱۱- آموختن علم و دانش در جهت پیشبرد اهداف الهی  ۱۲- طلب بهشت و پناه بردن به خدا از جهنم  ۱۳- نماز  ۱۴- خواندن نماز صبح و عصر به جماعت  ۱۵- نمازهای نافله  ۱۶- نماز سنت وضو  ۱۷ - بیداری در دل شب و عبادت خداوند  ۱۸- ساختن مسجد  ۱۹- پیروی کردن از موذن هنگام اذان گفتن  ۲۰- نماز جماعت و پر کردن فاصله ها در صفوف نماز  ۲۱- عمل به دستورات خداوند  ۲۲- روزه داری  ۲۳- حج خانه خدا  ۲۴- جهاد در راه خدا  ۲۵- انفاق  ۲۶- قرض مال  ۲۷- سلام کردن  ۲۸- برداشتن از راه مردم هر چیزی که مردم را رنج و آزار دهد.  ۲۹- احسان و نیکی به حیوانات.  ۳۰- خوش اخلاقی و خوش رفتاری.  ۳۱- صدق و راستگویی در گفتار و کردار.  ۳۲- خودداری از خشم و غضب.  ۳۳- عیادت بیمار  ۳۴- نرمی و آسان گرفتن در خرید و فروش.  ۳۵- سخن از رحمت و خشنودی خداوند.  ۳۶- تربیت و سرپرستی دختران و یتیمان  ۳۷- اطاعت از پدر و مادر  ۳۸ – حفظ زبان و شرمگاه  ۳۹- پاک کردن دل از حسد کینه  ۴۰- صبر  ۴۱- ترک گدایی  ۴۲- دفاع از مال  ۴۳- همراهی با جماعت مسلمانان  ۴۴- حاکم و فرمانروای عادل – مرد مهربان و نرم دل – مرد پاکدامن دارای فرزندان زیاد  ۴۵ –قاضی عادل ب ) اعمالی که انسان را جهنمی می کند ۱. کفر ۲. شرک ۳. نفاق ۴. قتل ۵. زنا ۶. ارتداد ۷. ربا ۸. همدستی و همکاری با دشمنان اسلام ۹. ملکه شدن گناه  نکته مهم: وجوب بهشت و جهنم، وجوب مشروط است.  یعنی گرچه مقتضِی بهشت رفتن و یا جهنمی شدن را محقَّق شده اما فعلیت یافتن بهشت و جهنم بر آنان در آخرت، مشروط است به عدم مانع؛ یعنی به شرطی او به بهشت می رود که مانعی برای بهشت رفتنش نباشد و به شرطی جهنم می رود که مانعی برای رفتنش به جهنم نباشد. برخی گناهان، مانع بهشت رفتن هستند. بسا کسی در زمانی با انجام اعمالی که بهشت را بر او واجب می کند بهشتی باشد اما در زمانی دیگر همان اعمال را با انجام برخی گناهان حبط کند و بهشت خود را بین ببرد و جهنم را با آن گناهانش واجب سازد. برخی از صحابه در بیعت رضوان، رضایت خدا را برای خود محقق کرده و بهشت را بر خود واجب کرده بودند[۱] اما بعدها بعضی از آنان مانند طلحه و زبیر در جنگ جمل در مقابل امیرالمومنین(علیه السلام) که معیار حق و حقانیت بود[۲] ایستادند و بسیاری را به کشتن دادند و خودشان هم کشته شدند و «وجبت لهم النار» شدند.[۳] وجوب جهنم نیز مشروط به عدم توبه است چون توبه و انجام برخی اعمال خیر، مانع جهنمی شدن است. حال، اگر فردی پس از انجام گناهانی که جهنم را بر او واجب می کرده توبه حقیقی نماید در این صورت این وجوب جهنمش از بین خواهد رفت چون گناه او با توبه حقیقی بخشیده و محو خواهد شد و دیگر در پرونده اعمال وی، گناهی نخواهد بود تا وجوب جهنم را در پی داشته باشد. زهیر بن قین در زمان خلافت امیرالمومنین(علیه السلام) از مخالفان حضرت و از عثمانیان و طرفداران معاویه بود ولی همو در کربلا در رکاب امام حسین(علیه السلام) به فیض عظمای شهادت نائل شد و ستاره درخشان ولایت مداری گشت. حرّ بن یزید ریاحی که او نیز با یک توبه، خود را از قعر جهنم به دروازه بهشت رساند و بهشتی شد. نتیجه: در واقع به این وجوب، وجوب حالی نیز می توان گفت زیرا ملاک، زمان حالِ افراد است بنابراین اگر شخصی در زمان حال، برای خود اعمالی جمع کرده که بهشت را بر او واجب کرده است همو اگر بعدا آن اعمال را با گناهانش حبط کند وجوب بهشتش را از بین می برد و خود را مهیای رفتن به جهنم می کند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه