فرزند 9 ساله اي دارم که ويژگي خود برتربيني و رياست طلبي در رفتارش کاملاً آشکار است. او به دوستانش امر و نهي مي کند و دوستانش هم هيچ گونه اعتراضي نمي کنند. اين مساله باعث نگرانيم شده، با او چه برخوردي داشته باشم؟

واقعيت اين است که اين مساله در بسياري از موارد نبايد موجب نگراني ودغدغه ي والدين شود. چون گاهي اوقات اين ويژگي نشان دهنده ي عزت نفس بالاي کودک است. اما توجه شما را به نکات زير جلب مي کنم:1-چنانچه دوستان فرزندتان با اين مساله مشکلي ندارند و به او اعتراضي نمي کنند بهتر است که شما نيز در تعاملات آنها مداخله نکنيد، چون اگر مخالفتي در کار بود در آن صورت، روابط شان نمي توانست بدون افت و خيز تداوم داشته باشد.2-زماني که متوجه رفتارهاي رياست طلبانه ي فرزندتان مي شويد، با عجله و به طور احساسي وارد معرکه نشويد، در جمع او را سرزنش نکنيد و وقتي با او تنها هستيد مطلب را با کودک در ميان بگذاريد، مشروط براين که در همه ي حالات خونسردي و خويشتن داري خود را حفظ کنيد.3-براي اين که اين احساس در اوتعديل شود. بهتراست او را به عضويت يک گروه ورزشي در بياوريد، چون اين امر باعث مي شود که کودک شما احساس کند وابسته به يک گروه است.4-نکته ي آخر اين که اگر کودک شما در خانه تک فرزند است بايد بدانيد اين رفتار در بسياري از آن ها وجود دارد چون در خانه مرکز توجه بوده اند و دوست دارند در بيرون خانه نيز به ديگران دستور بدهند، بنابراين سعي کنيد آرامش خود را حفظ کرده و هرچيزي که او خواست سريع در اختيارش قرار ندهيد.منبع : ماهنامه 7 روز زندگي، شماره 110. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه