تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
اینگونه کناره گیری و عبادت در حرا در میان خداپرستان قریش سابقه داشته است.[1] نخستین کسی که این سنت را گذاشت عبدالمطلب، جد پیامبر بود که چون ماه رمضان می رسید به کوه حرا می رفت ومستمندان را اطعام می کرد.[2] برای فرار از شرک و بت پرستی حاکم بر شهر مکه، جایی بهتر از کوه حرا وجود نداشت، چنانکه اجداد خداپرست وی هم همین راه و روش را طی کرده بودند، و این روش میان خداپرستان و پیامبران پیشین هم رایج بوده است. لازم به ذکر است که حضور در خانه همراه با شنیدن سر و صدای مشرکان به هنگام عبادتشان بود. سر و صدایی که غالبا فضای شهر مکه را در بر میگرفت. چرا که نماز مشرکان در کنار خانه خدا چیزی جز سوت و کف نبود (وَ ما کانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُکاءً وَ تَصْدِیَة)[3] خروج از منزل نیز باعث روبرو شدن با بت پرستان، گاه همکلام شدن با آنان، دیدن آثار و ظواهر بت پرستی موجود در شهر و از این قبیل مسائل بود که حضور در غار حرا قطعا این مسائل را به دنبال نداشت.[1] . ابن هشام، السیرة النبویة، ج 1، ص 251؛ طبری، تاریخ الامم والملوک،ج2، ص 206؛ ابن کثیر، السیرة النبویة، ج 1، ص 390؛ بلاذری،انساب الاشراف، ج1، ص 105[2] . حلبی،السیرة الحلبیة، ص 382.[3] . انفال، آیه 35. .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.