سلام وقت به خیرمن چند وقته شروع کردم هر روز یه صفحه قران با معنیش میخونم دیروز به یه ایه ای برخوردم که برام جای سوال داشت....ایه ی پنجاه و چهار سوره ی بقره...تو معنیش نوشته ای قوم من شما بخاطر پرستش گوساله به خودتان ستم کردید پس به سوی افریدگار خود توبه کنید و خویشتن را بکشید(هوای نفستان را بکشیدویا بی گناهان,گوساله پرستان را بکشند)که در این عمل در نزد خالقتان برای شما بهتر است...پس چون چنین کردید خداوند به شما عطف و توجه نمود و توبه شمارا پذیرفت که بسیار توبه پذیر و مهربان است...سوال من اینه که وقتی این همه میگیم خدا مهربونه و توبه رو با پشیمونی واقعی میبخشه چرا برای پذیرفتن توبه ی اون ها باید اونقد خون ریخته میشد و باید همدیگرو میکشتن تا خدا ببخشتشون...خوب جنگ و خونریزی از نظر منطقی اصلا چیز خوبی نیست چرا همچین چیزی رو خدا تو قران مطرح کرده...تو یکی از روایات درباره این سوره هم اومده که خداوند دستور داده ۷۰ هزار نفر از گوساله پرستان به هم شمشیر کشیدند و وقتی ۱۰ هزار نفر کشته شد حضرت جبرییل نازل شد که دست از کشتن بردارید که خدا توبه ی شمارو پذیرفت...لطفا درمورد این ایه توضیح بدین...ممنون

با دقت در تفسیر توضیح آیه مورد نظر پاسخ پرسش خود را دریافت خواهید کرد : وَ إِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَکُمْ بِاتِّخاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلى بارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بارِئِکُمْ فَتابَ عَلَیْکُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (بقره -54 )و زمانى را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم شما با انتخاب گوساله به خود ستم کردید، توبه کنید و به سوى خالق خود باز گردید، و خود را به قتل برسانید این کار براى شما در پیشگاه پروردگارتان بهتر است سپس خداوند توبه شما را پذیرفت زیرا او تواب و رحیم است! شک نیست که پرستش گوساله سامرى، کار کوچکى نبود، ملتى که بعد از مشاهده آن همه آیات خدا و معجزات پیامبر بزرگشان موسى ع همه را فراموش کنند و با یک غیبت کوتاه پیامبرشان به کلى اصل اساسى توحید و آئین خدا را زیر پا گذارده بت پرست شوند.اگر این موضوع براى همیشه از مغز آنها ریشه کن نشود وضع خطرناکى به وجود خواهد آمد، و بعد از هر فرصتى مخصوصا بعد از مرگ موسى ع، ممکن است تمام آیات دعوت او از میان برود، و سرنوشت آئین او به کلى به خطر افتد در اینجا باید شدت عمل به خرج داده شود، و هرگز تنها با پشیمانى و اجراى صیغه توبه بر زبان نباید قناعت گردد، لذا فرمان شدیدى از طرف خداوند، صادر شد که در تمام طول تاریخ پیامبران مثل و مانند ندارد، و آن این که ضمن دستور توبه و بازگشت به توحید، فرمان اعدام دستجمعى گروه کثیرى از گنهکاران به دست خودشان صادر شد. این فرمان به نحو خاصى مى بایست اجرا شود، یعنى خود آنها باید شمشیر به دست گیرند و اقدام به قتل یکدیگر کنند که هم کشته شدنش عذاب است و هم کشتن دوستان و آشنایان.طبق نقل بعضى از روایات موسى دستور داد در یک شب تاریک تمام کسانى که گوساله پرستى کرده بودند غسل کنند و کفن بپوشند و صف کشیده شمشیر در میان یکدیگر نهند!.ممکن است چنین تصور شود که این توبه چرا با این خشونت انجام گیرد؟آیا ممکن نبود خداوند توبه آنها را بدون این خونریزى قبول فرماید؟.پاسخ به این سؤال از سخنان بالا روشن مى شود، زیرا مساله انحراف از اصل توحید و گرایش به بت پرستى مساله ساده اى نبود که به این آسانى قابل گذشت باشد، آنهم بعد از مشاهده آن همه معجزات روشن و نعمتهاى بزرگ خدا.در حقیقت همه اصول ادیان آسمانى را مى توان در توحید و یگانه پرستى خلاصه کرد، تزلزل این اصل معادل است با از میان رفتن تمام مبانى دین، اگر مساله گوساله پرستى ساده تلقى مى شد، شاید سنتى براى آیندگان مى گشت، بخصوص اینکه بنى اسرائیل به شهادت تاریخ مردمى پر لجاجت و بهانه جو بودند، لذا باید چنان گوشمالى به آنها داده شود که خاطره آن در تمام قرون و اعصار باقى بماند و کسى هرگز بعد از آن به فکر بت پرستى نیفتد، و شاید جمله ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بارِئِکُمْ (این کشتار نزد خالقتان براى شما بهتر است) اشاره به همین معنى باشد.تفسیر نمونه، ج 1، ص: 256 (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 23/100113336) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه