آیا عبدالقادر گیلانی مکتب شافعی را پذیرفت؟ آیا ایشان از نوادگان امام حسن (ع) و امام حسین (ع) بود؟

عبدالقادر بن ابوصالح موسی بن یحیی گیلانی ملقب به محی الدین (متولد 407 تا 409 ه.ق و متوفای 560 ـ 561 ه.ق) امام سلسله قادریه از صوفیه است که طرفدارانش اغلب در بلاد هند و ممالک اسلامی و دیگر بلاد پراکنده اند.  بگفته قاموس الاعلام و طبقات شعرانی نسبتش به امام حسن مجتبی (ع) می رسد وی از کبار صوفیه و مؤسس مذهب قادریه است.  او ابتدا نزد ابو زکریا تبریزی علوم عربیت را فراگرفت و اصول را نیز در بغداد آموخت سپس به وعظ و تدریس پرداخت و شهرتی پیدا نمود. فتاوای او موافق هر دو مذهب شافعی و حنبلی است در فقه و تصوف تألیفاتی دارد مثل طریق الحق ـ الفتح الباری ـ فتوح الغیب. [i] شاید سوال کنید که چگونه ممکن است شخصی از حیث نسب به ائمه هدی و اهل بیت گرامی پیامبر اسلام منسوب باشد و مکتبی غیر از تشیع را پذیرفته بپذیرد؟ در جواب می گوئیم: این جای هیچگونه استبعادی ندارد، کسانی بوده اند که ضمن انتساب ظاهری به این خاندان مؤسس مکتب های انحرافی و فرقه های ضاله و بدور از حقیقت شده اند.  تاریخ زندگی سید محمد علی شیرازی (باب) و دیگران و بعضی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) در زمان امام صادق و کاظم علیهما السلام گواه بر این مطلب است. انتساب به رسول گرامی اسلام یک افتخار است ولی هرگز مصونیت فکری و اخلاقی نمی آورد. " إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ ". " گرامی‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست"   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه