شخصى فوق نموده و نسبت به ثلث اموال خود وصیت کرده و مصارفى هـم جهت صوم و صلوه از ثلث تعییـن نموده و بقیه از ثلث اموال را مقرر نموده که در تعلیـم و تربیت اولاد صغار صرف شـود که قرآن یاد بگیرند و عیـن عبارت وصیت نامه به ایـن شرح است (مابقى ثلث را در تعلیم و تربیت صغار صرف نمایید تا قرآن خـوان شـوند) در خلال ایـن مدت در عمل به وصیت نامه از طرف ورثه با وصى مخالفت شده و در نتیجه گذشت زمان، موضوع تعلیـم و تربیت صغار که فعلا کبار شده اند منتفى شده در حالى که همان صغار که فعلا کبیرند مى گـویند، از عبارت وصیت نامه که فوقا اشاره شد، اینطور استنباط مى شـود که مبلغ باقیمانده از ثلث حق ما است و بایـد به ما برسـد، چه در تعلیـم و تربیت ما صرف شـود یا نشـود. در این صـورت نظر مبارکتان را مرقوم فرمایید که ایـن باقیمانده از ثلث بـایـد به آنها پـرداخت شـود یا نه؟

ظاهرا مقـدار باقیمانـده ثلث، ملک همه ورثه است و بایـد کما فرض الله بیـن آنها تقسیم شـود، ولـى اگر امکان دارد که صرف تعلیـم قرآن بهمان صغارى که فعلا کبـار شـده انـد بشـود و همه ورثه رضـایت بـدهند بهتر است. منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه